15 cm sFH 18 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber | 149,1 mm |
Długość lufy | 4400 mm (L/29,5) |
Donośność | 10 675 m |
Prędkość pocz. pocisku | 520 m/s (pocisku o masie 43,52 kg) |
Masa | 5512 kg (w położeniu bojowym) |
Kąt ostrzału | 0° do +45° (w pionie) |
Długość odrzutu | 1140 mm |
Szybkostrzelność | 4 strz./min |
15 cm schwere Feldhaubitze 18 (15 cm sFH 18) – podstawowa haubica niemiecka z okresu II wojny światowej o kalibrze 149,1 milimetrów. Bazowała na wcześniejszej haubicy 15 cm sFH 13 z I wojny światowej. Stanowiła również uzbrojenie pojazdu Hummel.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Haubica 15 cm sFH 18 podczas drugiej bitwy o Charków (1942)
- Haubica 15 cm sFH 18 w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1871–1970. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.