16 Pułk Artylerii Polowej (Cesarstwo Niemieckie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

16 pułk artylerii polowej
Feldartillerie-Regiment Nr. 16
Ilustracja
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1872

Rozformowanie

1919

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Królewiec

Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

I Korpus Armijny

16 pułk artylerii polowej (1 Wschodniopruski) (niem. 1. Ostpreußisches Feldartillerie-Regiment Nr. 16) – oddział artylerii niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został sformowany 24 października 1872. Stacjonował w Królewcu. Wchodził w skład I Korpusu Armijnego[1]. W 1914 był w strukturach 1 Brygady Artylerii z 1 Dywizji Piechoty[2].

W momencie rozpoczęcia I wojny światowej, w sierpniu 1914 pułk według etatu liczył 1368 żołnierzy, dzielił się na dwa bataliony po trzy baterie i dysponował 36 działami[3].
Od marca 1915 wszystkie nowe dywizje formowane były według „wzoru 1915”, a od czerwca 1917 przekształcono według niego pozostałe. Od kwietnia 1915 pułk artylerii polowej liczył etatowo 24 działa rozmieszczone w dwóch batalionach[4].
Po kolejnych restrukturyzacjach w 1917, pułk artylerii polowej składał się z dwóch batalionów polowych po 12 dział oraz batalionu haubic wyposażonych w 12 haubic[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]