1 Warszawski Pułk Czerwonych Huzarów – Wikipedia, wolna encyklopedia

1 Warszawski Pułk Czerwonych Huzarów

Historia
Państwo	Rosyjska FSRR
Sformowanie	1918
Rozformowanie	?
Nazwa wyróżniająca	Warszawski
Dowódcy
Pierwszy	Władysław Kolankowski
Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	Zachodnia Dywizja Strzelców

1 Warszawski Pułk Czerwonych Huzarów – pułk kawalerii Armii Czerwonej złożony z Polaków.

Pułk sformowany został latem 1918 na terenie Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, w składzie I, a następnie III Brygady Zachodniej Dywizji Strzelców, która 9 czerwca 1919 przemianowana została na 52 Dywizję Strzelców. Jednostka wzięła udział w wojnie domowej w Rosji po stronie bolszewików. Dowódcą pułku był Władysław Kolankowski, a komisarzem politycznym Ignacy Piwoń.

• Mieczysław Wrzosek: Polski czyn zbrojny podczas pierwszej wojny światowej 1914-1918, Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1990, ISBN 83-214-0724-2.
• Richard Pipes, The Russian Revolution (1990); wyd. polskie - Rewolucja Rosyjska Warszawa 1994; PWN; ISBN 83-01-11521-1.