300 Dywizja do Zadań Specjalnych – Wikipedia, wolna encyklopedia

300 Dywizja do Zadań Specjalnych

300. Infanterie-Division z.b.V.

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Estonia, Koburg
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota

300 Dywizja do Zadań Specjalnych (niem. 300. Infanterie-Division z.b.V.) – jednostka wojskowa złożona głównie z Estończyków w służbie reżimu III Rzeszy, sformowana pod koniec II wojny światowej^[1].

Dowództwo 300 Dywizji do Zadań Specjalnych zostało utworzone 1 maja 1944 jako specjalny sztab mający zajmować się mobilizacją estońskich pułków do służby na rzecz reżimu III Rzeszy. Wspomniany sztab powstał na bazie rozwiązanej 13 Dywizji Polowej Luftwaffe^[1]. Na jego czele stanął gen. mjr Richard Höfer; oficerami sztabowymi byli też Niemcy. Podporządkowano mu 2, 3, 4 i 6 Estońskie Pułki Graniczne SS. Dywizja liczyła ponad 10,5 tys. żołnierzy, w tym ok. 500 Niemców.

W lipcu 300 Dywizja do Zadań Specjalnych została wysłana na front w rejon Narwy na północ od jeziora Pejpus, gdzie podporządkowano ją III Korpusowi Pancernemu SS. Objęła odcinek liczący ok. 30 km głównie w bagnistym terenie. Razem z innymi jednostkami niemieckimi walczyła w tzw. kotle kurlandzkim odpierając ataki oddziałów Armii Czerwonej. Do radzieckiej niewoli żołnierze 300 Dywizja do Zadań Specjalnych oddali się 8 maja 1945^[1].

• estoński 2 pułk pograniczny (policyjny)
• estoński 4 pułk pograniczny (policyjny)
• estoński 5 pułk pograniczny (policyjny)
• estoński 6 pułk pograniczny (policyjny)^[2]

• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
• Toomas Hiio, Meelis Maripuu, Indrek Paavle, Estonia 1940-1945: reports of the Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity, Tallinn 2006

• Skład, organizacja i historia 300. Infanterie-Division z.b.V. (jęz. niemiecki)