34 Dywizja Pancerna (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
34 Dywizja Pancerna (ros. 34-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.
34 Dywizja Pancerna sformowana została w 1940. W czasie napaści wojsk III Rzeszy i jej satelitów na Związek Radziecki wchodziła w skład 8 Korpusu Zmechanizowanego[1]. Dowodzący dywizją płk Wasiliew poległ podczas próby przedarcia się przez pierścień okrążenia, natomiast dowodzona przez niego jednostka została rozbita 15 sierpnia 1941[2].
Dowódcy 34 Dywizji Pancernej
[edytuj | edytuj kod]- płk Iwan Wasiliew[1].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- 67 pułk pancerny
- 68 pułk pancerny
- 34 pułk piechoty zmotoryzowanej
- 34 pułk haubic[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kamenir 2010 ↓, s. 389.
- ↑ 34-я танковая дивизия. [dostęp 2024-08-26].
- ↑ Kamenir 2010 ↓, s. 390.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.