3 Flota Powietrzna (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

3 Flota Powietrzna

Luftflotte 3

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1 lutego 1939
Rozformowanie	26 września 1944
Dowódcy
Pierwszy	Hugo Sperrle
Ostatni	Alexander Holle
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Luftwaffe
Rodzaj wojsk	wojska lotnicze
Skład	patrz tekst

3 Flota Powietrzna (niem. Luftflotte 3) – związek operacyjny lotnictwa III Rzeszy z okresu II wojny światowej, uczestniczył m.in. w agresji na Polskę.

3 Flota Powietrzna utworzona została 1 lutego 1939. W agresji na Polskę uczestniczyła od 10 września 1939 tylko część jej sił np. 53 i 55 pułk bombowy, gdyż reszta nadal stacjonowała przy zachodniej granicy III Rzeszy^[1].

W czasie niemieckiej inwazji na państwa Europy Zachodniej przydzielona została do Grupy Armii A, a dowodził nią gen. Hugo Sperrle^[2]. Po zwycięskim zakończeniu działań wojennych 3 Flota Powietrzna została rozmieszczona na lotniskach w okupowanej Francji. Podczas bitwy o Anglię, ze wspomnianych lotnisk atakowała tereny południowo-zachodniej Anglii, gółwnie Southampton, Plymouth i Bristol^[3].

Lądowanie wojsk alianckich 6 czerwca 1944 w Normandii i udział w walkach, spowodowało w 3 Flocie Powietrznej dotkliwe straty, a w konsekwencji jej rozwiązanie.

• Hugo Sperrle^[2] (1 lutego 1939 – 23 sierpnia 1944)
• Otto Deßloch (23 sierpnia 1944 – 22 września 1944)
• Alexander Holle (22 września 1944 – 26 września 1944)

• 1 Korpus Lotniczy
• 2 Korpus Lotniczy
• 5 Korpus Lotniczy
• 1 Korpus Artylerii Przeciwlotniczej
• Okręg Lotniczy VII
• Okręg Lotniczy XII
• Dowództwo Lotnictwa Myśliwskiego nr 2^[2].

• Zbigniew Jankiewicz: Powstanie i upadek Luftwaffe. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1972.
• Czesław Krzemiński: Wojna powietrzna w Europie 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1983. ISBN 83-11-06862-3.