48 Kompania Specjalna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1968 |
Rozformowanie | 1994 |
Dowódcy | |
Pierwszy | por. Zdzisław Grabowski |
Ostatni | kpt. Andrzej Knap |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
48 Kompania Specjalna – jednostka wojskowa dalekiego rozpoznania SZ PRL i okresu transformacji ustrojowej.
Sformowana w 1968 na bazie wydzielonych pododdziałów 1 Batalionu Szturmowego z Dziwnowa jako kompania rozpoznania specjalnego wojsk lądowych. Przeznaczona była do prowadzenia dalekiego rozpoznania na korzyść armii wystawianej przez Warszawski Okręg Wojskowy i później Krakowski Okręg Wojskowy. Stacjonowała w garnizonie Kraków (razem z 48 kompanią rozpoznawczą wchodzącą w skład 6 PDP). Rozformowana w 1994.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]dowództwo i zespół dowodzenia
- 1 pluton specjalny
- 2 i 3 pluton specjalny (skadrowane)
- pluton płetwonurków
- pluton łączności
- drużyna transportowo-gospodarcza
Dowódcy kompanii
[edytuj | edytuj kod]- por. Zdzisław Grabowski
- mjr Władysław Karczmarek
- kpt. Andrzej Januszewski
- kpt. Jerzy Jastrzębski
- kpt. Andrzej Szpak
- kpt. Andrzej Knap
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hubert Królikowski: 1 Batalion Szturmowy. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007. ISBN 978-83-925676-1-5.