6 Batalion Dowodzenia Sił Powietrznych – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odznaka pamiątkowa 6. bdow SP | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Tradycje | |
Święto | |
Nadanie sztandaru | |
Rodowód | zobacz sekcję „Tradycje” |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk dypl. inż. Andrzej Giczela |
Obecny | ppłk mgr inż. Daniel Dąbek |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych |
Strona internetowa |
6 Batalion Dowodzenia Sił Powietrznych (6 bdow SP) – oddział Wojsk Łączności Sił Powietrznych stacjonujący w Śremie.
Historia i powstanie
[edytuj | edytuj kod]Jednostka została sformowana 1 lipca 2007 w wyniku przeformowania 6 Pułku Dowodzenia Sił Powietrznych w batalion, który od 1 lipca 2007 do 26 czerwca 2008 podporządkowany był Dowództwu Sił Powietrznych, a od 26 czerwca 2008 podlega bezpośrednio pod Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych. Do zadań batalionu należało zabezpieczenie i rozwinięcie Stanowiska Dowodzenia Dowództwa Sił Powietrznych oraz zapewnienie sprawnej łączności pomiędzy jednostkami Sił Powietrznych.
23 grudnia 2013 roku Batalion został podporządkowany dowódcy 9 Brygady Wsparcia Dowodzenia Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w Białobrzegach[1].
Tradycje batalionu
[edytuj | edytuj kod]Decyzją nr 619/MON z 27 grudnia 2007 roku batalion dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek:
- 6 samodzielny pułk łączności lotnictwa WP (1944-1946)
- 5 samodzielny batalion łączności lotnictwa WP (1946-1947)
- batalion łączności Wojsk Lotniczych (1947-1951)
- 37 pułk łączności Wojsk Lotniczych (1951-1967)
- 6 pułk łączności Lotnictwa Operacyjnego (1967-1973)
- 6 Pomorski pułk łączności (1973-1990)
- pułk łączności (1990-1998)
- Brygada Dowodzenia WLOP (1998-2002)
- 6 pułk dowodzenia Sił Powietrznych (2003-2007)
Tą samą decyzją ustalono święto jednostki na dzień 26 maja[2].
Decyzją nr 193/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 lipca 2013 roku wprowadzono wzór oznaki rozpoznawczej[3].
Decyzją nr 108/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 kwietnia 2015 roku wprowadzono odznakę pamiątkową[4].
Insygnia
[edytuj | edytuj kod]- Oznaka rozpoznawcza na mundur wyjściowy
- Oznaka rozpoznawcza na mundur polowy
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- ppłk dypl. inż. Andrzej Giczela (1 lipca 2007 – 31 marca 2010)
- mjr Zbigniew Roszak (cz.p.o. 1 kwietnia – 8 września 2010)
- ppłk mgr inż. Sławomir Majewski (8 września 2010 – 4 października 2011)
- ppłk mgr inż. Zbigniew Roszak (od 4 października 2011–2020).
- ppłk mgr inż. Daniel Dąbek od 2020[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przekazanie i przyjęcie jednostek wsparcia dowodzenia. polska-zbrojna.pl, 31 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-03].
- ↑ Decyzja Nr 619/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 grudnia 2007 r.. [dostęp 2011-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-06)]. (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 193/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 lipca 2013 r.. [dostęp 2022-01-25]. (pol.).
- ↑ Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej. [dostęp 2016-05-03]. (pol.).
- ↑ Poczet dowódców. [dostęp 2021-06-07]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XI i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.