6 Batalion Dowodzenia Sił Powietrznych – Wikipedia, wolna encyklopedia

6 Batalion Dowodzenia
Sił Powietrznych
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa 6. bdow SP
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1 lipca 2007

Tradycje
Święto

26 maja

Nadanie sztandaru

24 września 1994

Rodowód

zobacz sekcję „Tradycje”

Dowódcy
Pierwszy

ppłk dypl. inż. Andrzej Giczela

Obecny

ppłk mgr inż. Daniel Dąbek

Organizacja
Numer

JW 4430

Dyslokacja

Śrem

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne

Rodzaj wojsk

Wojska łączności

Podległość

Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych
9 BWD DG RSZ

Strona internetowa

6 Batalion Dowodzenia Sił Powietrznych (6 bdow SP) – oddział Wojsk Łączności Sił Powietrznych stacjonujący w Śremie.

Historia i powstanie

[edytuj | edytuj kod]

Jednostka została sformowana 1 lipca 2007 w wyniku przeformowania 6 Pułku Dowodzenia Sił Powietrznych w batalion, który od 1 lipca 2007 do 26 czerwca 2008 podporządkowany był Dowództwu Sił Powietrznych, a od 26 czerwca 2008 podlega bezpośrednio pod Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Powietrznych. Do zadań batalionu należało zabezpieczenie i rozwinięcie Stanowiska Dowodzenia Dowództwa Sił Powietrznych oraz zapewnienie sprawnej łączności pomiędzy jednostkami Sił Powietrznych.

23 grudnia 2013 roku Batalion został podporządkowany dowódcy 9 Brygady Wsparcia Dowodzenia Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w Białobrzegach[1].

Tradycje batalionu

[edytuj | edytuj kod]

Decyzją nr 619/MON z 27 grudnia 2007 roku batalion dziedziczy i kultywuje tradycje następujących jednostek:

  • 6 samodzielny pułk łączności lotnictwa WP (1944-1946)
  • 5 samodzielny batalion łączności lotnictwa WP (1946-1947)
  • batalion łączności Wojsk Lotniczych (1947-1951)
  • 37 pułk łączności Wojsk Lotniczych (1951-1967)
  • 6 pułk łączności Lotnictwa Operacyjnego (1967-1973)
  • 6 Pomorski pułk łączności (1973-1990)
  • pułk łączności (1990-1998)
  • Brygada Dowodzenia WLOP (1998-2002)
  • 6 pułk dowodzenia Sił Powietrznych (2003-2007)

Tą samą decyzją ustalono święto jednostki na dzień 26 maja[2].

Decyzją nr 193/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 lipca 2013 roku wprowadzono wzór oznaki rozpoznawczej[3].

Decyzją nr 108/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 kwietnia 2015 roku wprowadzono odznakę pamiątkową[4].

Insygnia

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]
  • ppłk dypl. inż. Andrzej Giczela (1 lipca 2007 – 31 marca 2010)
  • mjr Zbigniew Roszak (cz.p.o. 1 kwietnia – 8 września 2010)
  • ppłk mgr inż. Sławomir Majewski (8 września 2010 – 4 października 2011)
  • ppłk mgr inż. Zbigniew Roszak (od 4 października 2011–2020).
  • ppłk mgr inż. Daniel Dąbek od 2020[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Przekazanie i przyjęcie jednostek wsparcia dowodzenia. polska-zbrojna.pl, 31 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-03].
  2. Decyzja Nr 619/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 grudnia 2007 r.. [dostęp 2011-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-06)]. (pol.).
  3. Decyzja Nr 193/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 lipca 2013 r.. [dostęp 2022-01-25]. (pol.).
  4. Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej. [dostęp 2016-05-03]. (pol.).
  5. Poczet dowódców. [dostęp 2021-06-07]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XI i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]