76 mm armata dywizyjna wz. 1933 – Wikipedia, wolna encyklopedia
76 mm armata dywizyjna wz. 1933 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Historia | |
Produkcja seryjna | 1933 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber | 76,2 mm |
Długość lufy | 3821 mm (L/50) |
Donośność | 13 600 m |
Prędkość pocz. pocisku | 706–715 ms |
Masa | 1600 kg (bojowa) |
Kąt ostrzału | -3° do +45° (w pionie) |
Prędkość marszowa | 7-15 km/h |
76 mm armata dywizyjna wz. 1933 (ros. 76-мм дивизионная пушка обр. 1933 г.) – radziecka armata polowa przyjęta do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1933 roku.
Armata ta powstała przez osadzenie na łożu haubicy wz. 1910/30 lufy o długości L/50 i kalibru 76,2 mm. Zamek śrubowy identyczny jak w armacie wz. 1902.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.