Aaron Lennon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aaron Lennon

Pełne imię i nazwisko	Aaron Justin Lennon
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1987 Leeds
Wzrost	165 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2003–2005 Leeds United 38 (1) 2005–2015 Tottenham Hotspur 266 (26) 2015 → Everton F.C. (wyp.) 14 (2) 2015–2018 Everton F.C. 51 (5) 2018–2020 Burnley F.C. 46 (1) 2020–2021 Kayserispor 11 (0) 2021–2022 Burnley F.C. 28 (2) W sumie: 454 (37)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2005–2008  Anglia U-21 5 (0) 2006–2013  Anglia 21 (0) W sumie: 26 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Aaron Justin Lennon (ur. 16 kwietnia 1987 w Leeds) – Były angielski piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Jako prawy skrzydłowy Lennon rozpoczynał karierę w Leeds United, w którego barwach został najmłodszym piłkarzem w Premier League: w sierpniu 2003 roku w wieku 16 lat i 129 dni wszedł z ławki rezerwowych na White Hart Lane w meczu przeciwko Tottenhamowi Hotspur^[1], przegranym 1-2. Od długiego czasu był członkiem Akademii Leeds United, zanim udało mu się przebić do pierwszego składu. W 2001 roku ustanowił rekord podpisując umowę sponsorską na obuwie sportowe z firmą Adidas mając 14 lat, stając się tym samym najmłodszym zawodnikiem z taką to umową (obecnie jest związany z firmą Nike). Lennon strzelił swoją jedyną bramkę dla Leeds w wygranym 3-2 pojedynku z Sunderlandem, rozegranym 26 grudnia 2004 roku. Jego starszy brat, Tony, także pobierał nauki w Akademii Leeds, jednak nigdy nie udało mu się zagrać w pierwszej drużynie.

W chwili kiedy Leeds przeżywało trudności finansowe, został sprzedany do Tottenhamu Hotspur za kwotę odstępnego w wysokości miliona funtów w czerwcu 2005 roku. Jego debiut nastąpił w sierpniu, w porażce z Chelsea FC. 18 marca 2006 roku Lennon zdobył swoją pierwszą bramkę w Premier League w zwycięskim 2-0 meczu z Birmingham City na arenie St Andrews. Został nominowany przez zawodników z ligi do tytułu PFA Young Player of the Year w sezonie 2005-06. Nagroda ta powędrowała ostatecznie do Wayne’a Rooneya z Manchesteru United. 28 marca 2006 roku przedłużył swój kontrakt z klubem do 2010 roku.

W sezonie 2006-07 ponownie miał szansę uzyskać nagrodę Young Player of the Year, jednak i tym razem mu się nie udało. Zajął trzecie miejsce, za tryumfującym Cristiano Ronaldo z Manchesteru United i Ceskiem Fàbregasem z Arsenalu. 8 stycznia 2007 roku podpisał nowy 5,5-letni kontrakt ze swoim klubem, gwarantujący mu zarobki w wysokości 20 000 funtów za tydzień. Kontrakt wygasł w 2012 roku.

W sezonie 2007-08 zajął ze swoim zespołem 11. miejsce w lidze angielskiej oraz odpadł w ćwierćfinale Pucharu UEFA.

Pod koniec zimowego okienka transferowego sezonu 2014-15 został wypożyczony do Evertonu^[2] z powodu małej liczby występów na White Hart Lane. Podczas rundy jesiennej rozegrał jedynie dziewięć meczów^[3]. W zespole z Liverpoolu mógł liczyć na częstszą grę i na wiosnę 2015 roku wystąpił w 14 meczach, zdobywając przy tym dwie bramki oraz notując jedną asystę^[4]. Mimo iż z wraz z zakończeniem sezonu 2014/2015 wypożyczenie Lennona dobiegło końca, trener „Kogutów” Mauricio Pochettino nie zgłosił zawodnika do następnych rozgrywek ligowych. W związku z zaistniałą sytuacją z opcji pierwokupu skorzystali działacze drużyny Evertonu i zakupili piłkarza za 4,5 miliona funtów^[5].

Lennon został powołany do reprezentacji U-21 Anglii po raz pierwszy w październiku 2005 roku. 8 maja 2006 został wybrany do składu reprezentacji Anglii na Mistrzostwach Świata 2006.

Został wybrany zawodnikiem meczu w spotkaniu Anglii B z Białorusią 25 maja 2006 roku, rozegranym na Madejski Stadium w Reading, Berkshire. Było to spotkanie przygotowujące Anglików do Mistrzostw Świata 2006, które przegrali 1-2. 2 czerwca zaliczył swój pełny debiut, kiedy wszedł na boisko z ławki rezerwowych w drugiej połowie meczu przeciwko Jamajce, wygranym 6-0.

Ponownie jako rezerwowy pojawił się w drugim spotkaniu grupowym Mistrzostw Świata 2006 (jego pierwszy występ na Mistrzostwach Świata) przeciwko Trynidadowi i Tobago. Anglia strzeliła dwie bramki po jego oraz Wayne’a Rooneya pojawieniu się na boisku, wygrywając mecz 2-0. Pojawiły się pewne sugestie ze strony fanów, żeby Lennon zajął miejsce Davida Beckhama po prawej stronie pomocy^[6]. Lennon zagrał w ćwierćfinale z Portugalią, zmieniając kontuzjowanego Davida Beckhama. Następnie Lennon sam został zmieniony przez Jamiego Carraghera przed serią rzutów karnych, którą Anglia przegrała, zaś Carragher przestrzelił swój strzał.

Lennon także pojawił się w roli rezerwowego w meczu kwalifikacyjnym do Mistrzostw Europy 2008 przeciwko Andorze i natychmiast zaznaczył swoją obecność poprzez asystę przy drugiej bramce Petera Croucha przy swoim pierwszym kontakcie z piłką.

Lennon zaliczył swój debiut w pierwszym składzie w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 2008 przeciwko Izraelowi rozegranym 24 marca 2007 roku.

Tottenham Hotspur

• Carling Cup 2007-08

^{Dane aktualne na 17 grudnia 2018.}

• Profil zawodnika na pilka.pl. pilka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-31)].
• Aaron Lennon w bazie National Football Teams (ang.)
• Aaron Lennon w bazie Soccerbase (ang.)