Abd Allah ibn Chalifa Al Sani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Abd Allah ibn Chalifa Al Sani (arab. ‏عبد الله بن خليفة آل ثاني‎; ur. 25 grudnia 1959 w Dosze^[1]) – premier Kataru od 29 października 1996 do 3 kwietnia 2007, młodszy brat emira Kataru Hamada ibn Chalify Al Saniego.

Swą szkolną edukację zdobywał w Katarze, w 1976 ukończył Królewską Akademię Wojskową w Sandhurst. Następnie wstąpił do katarskiej armii zajmując wiele kierowniczych stanowisk. W 1989 został mianowany asystentem Szefa Sił Zbrojnych w randze podpułkownika. W 1979 został przewodniczącym Katarskiego Komitetu Olimpijskiego i piastował tę funkcję aż do 1989.

• 17 lipca 1989 – mianowany ministrem spraw wewnętrznych,
• 11 lipca 1995 – mianowany wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych,
• 29 października 1996 – mianowany premierem i ministrem spraw wewnętrznych (ministrem tego resortu był do 2 stycznia 2001),
• 3 kwietnia 2007 – złożył rezygnację ze stanowiska szefa rządu.