Abdusattor Eshonqulov – Wikipedia, wolna encyklopedia

Abdusattor Eshonqulov
Абдусаттар Ишанкулов
major lotnictwa major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1917
Taszkent

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1997
Taszkent

Przebieg służby
Lata służby

1937–1960

Siły zbrojne

Armia Czerwona,
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Abdusattor Eshonqulov (ros. Абдусаттар Ишанкулов, ur. 29 listopada?/12 grudnia 1917 w Taszkencie, zm. 2 grudnia 1997 tamże) – radziecki lotnik wojskowy, major, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był Uzbekiem. Do 1934 uczył się na rabfaku przy Środkowoazjatyckim Uniwersytecie Państwowym w Taszkencie, później został pomocnikiem majstra w zakładzie tkackim w tekstylnym kombinacie w Taszkencie, od sierpnia 1937 służył w Armii Czerwonej. W 1939 ukończył wojskową szkołę lotniczo-techniczną w Wolsku i został technikiem lotniczym wyższych kursów lotniczych w Lipiecku, w 1942 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Woroneżu, a w 1943 wojskową szkołę lotniczą w Bałaszowie, służył w 5 zapasowym pułku lotniczym. Od stycznia 1944 do maja 1945 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako lotnik, starszy lotnik i dowódca klucza 62 pułku lotnictwa szturmowego 233 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 4 Armii Powietrznej, walczył na Froncie Zachodnim i 2 Białoruskim. Wykonał ponad sto lotów bojowych samolotem Ił-2, niszcząc 10 czołgów, 69 samochodów i wiele broni i siły żywej wroga. Po wojnie służył w lotnictwie Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego, a od 1949 w lotnictwie wojskowo-transportowym, ubezpieczając transport uczonych zaangażowanych w radziecki projekt atomowy, m.in. Kurczatowa i Wannikowa. Od 1958 do 1960 pracował w dziale transportowym Państwowego Naukowo-Badawczego Instytutu Sił Powietrznych, w 1959 otrzymał stopień majora, w maju 1960 został zwolniony do rezerwy. W 1957 został lotnikiem wojskowym I klasy. Mieszkał w Lubiercach w obwodzie moskiewskim, później wrócił do Taszkentu.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]