Absolutyw – Wikipedia, wolna encyklopedia

Absolutyw (łac. absolutivus) – przypadek gramatyczny; w językach ergatywno-absolutywnych określa podmiot czasownika nieprzechodniego oraz dopełnienie czasownika przechodniego[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Absolutive case. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Absolutyw&oldid=69125935”