Adolf Kopeć – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater |
Adolf Kopeć (ur. w 1876, zm. 6 września 1951) – adwokat i działacz społeczny.
Rozpoczął naukę w gimnazjum w Wilnie, ale ze szkoły został relegowany za udział w kółkach samokształceniowych, ostatecznie maturę zdał w Petersburgu. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie petersburskim. Następnie prowadził kancelarię adwokacką w Petersburgu. Udzielał bezpłatnych porad prawnych biedniejszym członkom polskiej diaspory w tym mieście. Od 1909 członek zarządu, a od stycznia 1914 prezes Rzymskokatolickiego oświatowo-dobroczynnego Towarzystwa „Oświata” w Petersburgu[1]. Od jesieni 1914 działacz Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny[2].
W latach dwudziestych pracował jako adwokat w Wilnie[3]. Był właścicielem majątku Kołtyniany, w powiecie święciańskim[4]. Od 1927 był urzędnikiem radcą, potem starszym radcą-delegatem[5], a od 1931 kierownikiem oddziału Prokuratorii Generalnej w Wilnie[6]. Udzielał się społecznie był m.in. prezesem stowarzyszenia radioamatorów w Wilnie[7], był jednym z organizatorów stacji Polskiego Radia w tym mieście. Działał również w miejscowym oddziale Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był członkiem Społecznego Komitetu Ratowania Bazyliki w Wilnie[8].
Po II wojnie wraz z żoną Eleonorą mieszkali w Kowarach. Ostatnie lata spędził u siostry Antoniny w Warszawie. Pochowany został na Powązkach[9] (kwatera 92, rząd 5, miejsce 9)[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mikołaj Banaszkiewicz, Rzymskokatolickie oświatowo-dobroczynne Towarzystwo „Oświata” (TowO) / Римско-католическое просветительское общество „Просвещение” Portal internetowy Polski Petersburg [dostęp 28 maja 2019]
- ↑ Dariusz Tarasiuk, Polskie Towarzystwo Pomocy Ofiarom Wojny, Portal internetowy Polski Petersburg [dostęp 2019-05-28]
- ↑ Kalendarz Prawniczy na rok 1925, Warszawa 1925, s. 140
- ↑ Centrum dokumentacji historyczno – prawnej obszaru Polski w granicach do 1939 r. i po II Wojnie Światowej strona internetowa
- ↑ Kalendarz Sądowy na rok 1927, Warszawa 1927, s. 184;
- ↑ Księga adresowa m. Wilna 1931, Wilno 1931, s. 67
- ↑ Zaczęło się w willi nad Wilią. Wileńska radiofonia w latach 1927-1935, strona internetowa
- ↑ Józef Poklewski, Wileńsko-nowogródzki okręg konserwatorski w okresie międzywojennym, "Acta Universitatis Nicolai Copernici" Nauki Humanistyczno-Spoleczne Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo t. 117(226), 199, s, 230.
- ↑ Strona rodowa Mieczysława Kopcia strona internetowa
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ADOLF KOPEĆ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15] .