Agresja językowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Agresja językowa – napastliwe, brutalne zachowanie nadawcy wypowiedzi wobec uczestników komunikacji językowej, przeciwne zasadom grzeczności wypowiedzi. Do jej przejawów należą: napastliwy ton wypowiedzi, posługiwanie się wyrażeniami negatywnie oceniającymi rozmówcę, obelgami lub wulgaryzmami[1][2]. Agresja językowa zwykle wiąże się z poniżeniem odbiorcy[1], może ranić, obrażać[2]. Jako ukryta forma agresji językowej wymieniana jest ironia[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Elżbieta Laskowska: Agresja językowa jako problem moralny, Stowarzyszenie Etyki Słowa (www.etykaslowa.pl/)
  2. ↑ a b Beata Mikołajczyk: Wyrażenia znieważające jako leksykalne środki realizacji aktów zagrażających twarzy na przykładzie języka niemieckiego i polskiego, Instytut Filologii Germańskiej UAM, Poznań
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Agresja_językowa&oldid=63355808”