Aichi E11A – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Aichi Kokuki KK |
Typ | samolot rozpoznawczy |
Załoga | 3 |
Historia | |
Data oblotu | czerwiec 1937 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1× 12-cylindrowy silnik widlasty Hiro Type 91 Mk.22 chłodzony cieczą |
Moc | 455 kW (620 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 14,50 m |
Długość | 10,71 m |
Wysokość | 4,52 m |
Powierzchnia nośna | 46,40 m² |
Masa | |
Własna | 1927 kg |
Startowa | 3297 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 217 km/h |
Pułap | 4425 m |
Zasięg | 2063 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1× ruchomy karabin maszynowy kal. 7,7 mm | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Japonii |
Aichi E11A (w kodzie aliantów: Laura) – japoński samolot rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]E11A były stosowane głównie na początku II wojny światowej jako samoloty rozpoznania nocnego. W marynarce samolot otrzymał oznaczenie Typ 98 i był bardzo podobny do Typu 96 – E110A, raportowanym przez aliantów jako Hank. E11A były głównie wykorzystywane przez krążowniki i pancerniki do rozpoznania nocnego. Później, były wykorzystywane do patroli, komunikacji i transportu.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]E11A był dwupłatową łodzią latającą, napędzaną przez 620 KM (455 kW) silnik 91 Aichi Typ 22. Załogę stanowiły trzy osoby. Zbudowano 17 maszyn tego typu.