Akolada (muzyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Akolada – znak graficzny mający postać nawiasu łączącego pięciolinie umieszczany po lewej stronie notacji muzycznej[1].

W XVII i XVIII wieku nawias klamrowy umieszczano po lewej stronie partytury, nawet w przypadku utworów orkiestrowych. Z czasem klamrą zaczęto oddzielać partie poszczególnych sekcji instrumentów muzycznych (dętych drewnianych, dętych blaszanych, smyczkowych). Od XX w. sekcje orkiestrowe zaczęto oddzielać nawiasem kwadratowym, z kolei nawias klamrowy stosowany jest przy partiach tych samych instrumentów (np. I i II skrzypce) oraz – również w utworach solowych – w przypadku instrumentów takich jak fortepian, harfa, czy organy[1].

Klamra łącząca dwie partie w kluczach wiolinowym i basowym:


\new GrandStaff <<
 \new Staff \with { \remove "Time_signature_engraver" \magnifyStaff 1.5 } { r1 }
  \new Staff \with { \remove "Time_signature_engraver" \magnifyStaff 1.5 \clef bass } { r1 } >>

Nawias łączący dwie partie w kluczach dla instrumentów perkusyjnych o nieokreślonej wysokości dźwięku:


\new ChoirStaff <<
 \new DrumStaff \with { \remove "Time_signature_engraver" \magnifyStaff 1.5 \override StaffSymbol.line-count = 1 }
  \drummode { r1 }
 \new DrumStaff \with { \remove "Time_signature_engraver" \magnifyStaff 1.5 \override StaffSymbol.line-count = 1 }
  \drummode { r1 } >>

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Richard Rastall, Brace, Grove Music Online, 2001, DOI10.1093/gmo/9781561592630.article.03796 (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]