Al-Bahrajn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Al-Bahrajn
‏البحرين‎
Ilustracja
Widok z kosmosu na Al-Bahrajn (największa z wysp)
Kontynent

Azja

Państwo

 Bahrajn

Akwen

Zatoka Bahrajnu

Powierzchnia

572 km²

Populacja (2007)
• liczba ludności


ok. 550 tys.[1]

Położenie na mapie Bahrajnu
Mapa konturowa Bahrajnu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Al-Bahrajn”
26°02′08,91″N 50°33′03,03″E/26,035808 50,550842

Al-Bahrajn (arab. ‏البحرين‎, Al-Baḥrayn) – wyspa w Zatoce Bahrajnu, największa wyspa państwa i archipelagu Bahrajnu (55 km długości i 18 km szerokości, ok. 572 km² powierzchni). Na niej koncentruje się większość ludności państwa i główne miasta (stolica Manama, Ar-Rifa, Sitra). Stanowi ok. 85% powierzchni kraju.

Szeroko wykorzystywana gospodarczo, zwłaszcza w północnej części (pas ok. 5 km północnego wybrzeża); w centrum z kolei znajduje się wiele szybów naftowych. Leży na generalnie nizinnym terenie, sporą jej część pokrywa pustynia z najwyższym wzniesieniem kraju – Dżabal ad-Duchan o wysokości 134 m n.p.m. Zwłaszcza południowa, słabiej wykorzystana część wyspy obfituje w rafy koralowe i skały nabrzeżne.

Al-Bahrajn posiada połączenie drogowe z wyspą Al-Muharrak przebiegające trzema groblami. Łączy się też z wyspą Umm an-Nasan i przez nią Groblą Króla Fahda z Arabią Saudyjską.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwa świata (pod redakcją Bartłomieja Kaczorowskiego) Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, str. 77. ISBN 978-83-01-15886-6(01)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]