Al-Falak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Al-Falak (‏الفلق‎) – sto trzynasta sura Koranu. Ma pięć aja. Jej tytuł pochodzi od słowa występującego w 1. wersie. Jest to sura mekkańska. Podobnie jak następująca po niej sura An-Nas ma formę przysięgi bądź tekstu używanego podczas odprawiania egzorcyzmów.

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

trb.

kul aa`uuzu birabbi al-falaki
min szarri ma chalaka
wamin szarri ghaasikin aiza wakaba
wamin szarri an-Nnaffasati fii al-`ukadi
wamin szarri haasidin aiza hasada

W Imię Boga Miłosiernego i Litościwego!

1 Mów: "Szukam schronienia u Pana jutrzenki 2 przed złem tego, co On stworzył, 3 przed złem ciemności, kiedy się szerzy, 4 przed złem tych, którzy dmuchają na węzły,

5 i przed złem człowieka zawistnego, w chwili kiedy żywi zawiść!"