Albina Achatowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Albina Achatowa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1976
Nikolsk

Klub

SKA Łabytnangi

Wzrost

160 cm

Debiut w PŚ

13.01 1996, Anterselva (56. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

11.12 1997, Östersund
(17. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

16.12 1997, Osrblie
(2. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
złoto Turyn 2006 sztafeta
srebro Nagano 1998 sztafeta
brąz Salt Lake City 2002 sztafeta
brąz Turyn 2006 b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złoto Hochfilzen 1998 b.drużynowy
złoto Oslo 2000 sztafeta
złoto Chanty-Mansyjsk 2003 b.masowy
złoto Chanty-Mansyjsk 2003 sztafeta
srebro Kontiolahti 1999 sztafeta
srebro Oberhof 2004 b.indywidualny
srebro Oberhof 2004 sztafeta
srebro Östersund 2008 sprint
brąz Oslo 1999 b.indywidualny
brąz Östersund 2008 b.pościgowy
Mistrzostwa Europy
złoto Windischgarsten 1997 sztafeta
srebro Windischgarsten 1997 b.indywidualny
Puchar Świata
srebro 2. miejsce
2002/2003
Puchar Świata (bieg masowy)
Mała kryształowa kula
2002/2003
Puchar Świata (bieg indywidualny)
srebro 2. miejsce
2005/2006
brąz 3. miejsce
1998/1999
Strona internetowa

Albina Chamitowna Achatowa (ros. Альбина Хамитовна Ахатова, ur. 13 listopada 1976) – rosyjska biathlonistka, czterokrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutowała 13 stycznia 1996 roku w Anterselvie, zajmując 56. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 11 grudnia 1997 roku w Östersund, gdzie zajęła 17. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 5 dni później w Osrblie, gdzie bieg indywidualny ukończyła na drugiej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Niemka Uschi Disl i Magdalena Forsberg ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze 19 razy stanęła na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 26 stycznia 2003 roku w Anterselvie i 22 marca 2003 roku w Chanty-Mansyjsku triumfowała w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2003/2004, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Niemce Martinie Glagow. W tym samym sezonie była też najlepsza w klasyfikacji biegu masowym. Ponadto w sezonie 2005/2006 była druga, a w sezonie 1998/1999 była trzecia w klasyfikacji biegu indywidualnego.

Pierwszy medal zdobyła podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie razem z koleżankami z reprezentacji była druga w sztafecie. Zajęła tam też siódme miejsce w biegu indywidualnym i trzynaste w sprincie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City zdobyła brązowy medal w sztafecie, a w biegu indywidualnym była dziesiąta. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku zdobyła trzy medale. Najpierw była trzecia w biegu indywidualnym, ulegając swej rodaczce - Swietłanie Iszmuratowej i Martinie Glagow (zajęła miejsce na podium po dyskwalifikacji Olgi Pylowej za stosowanie dopingu). Pięć dni później była też trzecia w biegu pościgowym, w którym lepsze były tylko Kati Wilhelm i Martina Glagow. Następnie razem z koleżankami zdobyła mistrzostwo olimpijskie w sztafecie.

W 1998 roku zdobyła też złoty medal w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Hochfilzen/Pokljuce. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Oslo/Kontiolahti była druga w sztafecie, a w biegu indywidualnym, zdobyła brązowy medal. Wyprzedziły ją tylko Ołena Zubryłowa z Ukrainy i Francuzka Corinne Niogret. Następnie zdobywała złote medale sztafecie podczas mistrzostw świata w Oslo w 2000 roku i rozgrywanych trzy lata później mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku. Na drugiej z tych imprez zwyciężyła też w biegu masowym. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Oberhofie w 2004 roku. W biegu indywidualnym była druga, za Olgą Pylową a przed Ukrainką Ołeną Petrową. Srebro zdobyła także w sztafecie. Po ponad rocznej przerwie, związanej z urodzeniem dziecka, w grudniu 2007 powróciła do startów. W 2008 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Östersund, gdzie zdobyła swoje ostatnie medale. Najpierw była druga w sprincie, za Niemką Andreą Henkel a przed Ukrainką Oksaną Chwostenko. Dzień później w biegu pościgowym była trzecia, za Henkel i kolejną Rosjanką - Jekatieriną Jurjewą.

W 2009 roku została zdyskwalifikowana na dwa lata za stosowanie dopingu w postaci EPO, a jej wyniki z sezonu 2008/2009 zostały anulowane[1][2].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1998 Nagano 7. 13. nd. nd. 2. nd.
2002 Salt Lake City 10. nd. 3. nd.
2006 Turyn 3. 4. 3. 9. 1. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1998 Pokljuka nd. nd. 14. nd. nd. nd.
1999 Oslo/Kontiolahti 3. 4. 4. 18. 2. nd.
2000 Oslo 23. 15. 13. 1. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 5. 23. 7. 1. 1. nd.
2004 Oberhof 2. 12. 2. nd.
2005 Hochfilzen 19. nd.
2008 Östersund 2. 3. 10. 4.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1995/1996 -
1996/1997 -
1997/1998 8.
1998/1999 9.
1999/2000 19.
2000/2001 36.
2001/2002 17.
2002/2003 2.
2003/2004 15.
2004/2005 16.
2005/2006 17.
2007/2008 22.
2008/2009 DSQ

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 16 grudnia 1998 Słowacja Osrblie Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+0+0 44:34,2 +1:22,3 Uschi Disl
2. 11 marca 1999 Norwegia Oslo Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+1+0 43:28,1 +3:13,6 Ołena Zubryłowa
3. 4 grudnia 1999 Austria Hochfilzen Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+0+0+0 29:35,1 +14,9 Corinne Niogret
4. 19 grudnia 2002 Słowacja Osrblie Sprint na 7,5 km 2. 0+0 22:57,1 +15,9 Galina Kuklewa
5. 26 stycznia 2003 Włochy Anterselva Bieg masowy na 12,5 km 1. 0+0+0+0 36:42,8
6. 8 lutego 2003 Finlandia Lahti Sprint na 7,5 km 2. 0+0 23:07,8 +2,3 Olga Pylowa
7. 15 lutego 2003 Norwegia Oslo Sprint na 7,5 km 2. 0+1 21:27,7 +9,4 Sandrine Bailly
8. 22 marca 2003 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 12,5 km 1. 0+0+0+0 37:15,8
9. 10 lutego 2004 Niemcy Oberhof Bieg indywidualny na 15 km 2. 1+0+0+0 49:43,0 +41,0 Olga Pylowa
10. 2 grudnia 2004 Norwegia Beitostølen Sprint na 7,5 km 3. 0+0 21:04,0 +3,3 Uschi Disl
11. 15 grudnia 2005 Słowacja Osrblie Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+1+0+0 44:27,7 +1:02,0 Swietłana Iszmuratowa
12. 15 stycznia 2006 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+0+0 34:41,8 +23,9 Liv Grete Poirée
13. 19 stycznia 2006 Włochy Anterselva Sprint na 7,5 km 3. 0+0 21:45,0 +25,4 Kati Wilhelm
14. 21 stycznia 2006 Włochy Anterselva Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+0+0 33:02,5 +52,0 Kati Wilhelm
15. 13 lutego 2006 Włochy Turyn Bieg indywidualny na 15 km 3. 1+0+0+1 49:24,1 +1:30,9 Swietłana Iszmuratowa
16. 18 lutego 2006 Włochy Turyn Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+1+0+0 36:43,6 +1:21,4 Kati Wilhelm
17. 9 lutego 2008 Szwecja Östersund Sprint na 7,5 km 2. 0+0 33:52,5 ? Andrea Henkel
18. 10 lutego 2008 Szwecja Östersund Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+0+0 28:56,0 +38,5 Andrea Henkel
19. 1 marca 2009 Korea Południowa Pjongczang Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+2+0 31:29,8 +1:00,1 Sandrine Bailly
20. 6 marca 2009 Rosja Chanty-Mansyjsk Sprint na 7,5 km 3. 0+0 21:46,5 +16,0 Magdalena Neuner

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]