Aleksander Kremieniecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
porucznik pilot | |
Data i miejsce urodzenia | 25 marca 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 lipca 1935 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1930-1935 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Późniejsza praca |
Aleksander Jerzy Kremieniecki (ur. 25 marca 1906 w Łomży[1][a], zm. 27 lipca 1935 w Gorzkiewkach) – porucznik pilot Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Łomży. Był synem Sergiusza i Olgi Heleny z d. Sztroman. Po ukończeniu matury w gimnazjum w Łomży, wstąpił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa (SPL) w Dęblinie. Promowany z 4 lokatą w 1930 roku. W związku z wysoką lokatą otrzymał wykonaną ze złota Odznakę Obserwatora z wygrawerowanym napisem „Czwartemu absolwentowi Szk. Pchor. Lot. w r. 1930 | Szef Deptu [Departamentu] Aeronautyki”[3].
Skierowany do 4 pułku lotniczego – 41 eskadra liniowa w Toruniu. W 1932 ukończył kurs pilotażu CWOL. Porucznik w 1933. Po przeszkoleniu w 1934 na KWP został odkomenderowany do samodzielnego dywizjonu doświadczalnego z przydziałem do eskadry prototypów[4]. Zginął śmiercią lotnika 27 lipca 1935 roku pod Okęciem (okolica wsi Gorzkiewki) przy oblatywaniu prototypu PZL P.23 II Karaś (pierwszy lot samolotem w pełni obciążonym, z podwieszonymi pod płatem bombami cementowymi) wraz z załogą (por. obs. Tadeusz Odrowąż-Pieniążek i por. rez. obs. Stefan Marian Kłusek – oficerowie Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa)[5].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie kwatera C-16, rząd 8, grób 7[6].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Pawlak , Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939 .
- ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 264 [dostęp 2013-02-17] .
- ↑ Dawid Karamon: Odznaka Obserwatora (Nawigatora). Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. [dostęp 2016-03-19].
- ↑ Gazeta Gdańska 06.06.1935 nr 127 "Zmiany w wojsku na Pomorzu" (A.Kremieniecki przeniesiony z 4 P. Lot. - Toruń do IBTL na okres 4 miesięcy). s. 8. [dostęp 2013-02-13].
- ↑ Nadszedł płk Krzyczkowki i polecił iść do samolotu, zobaczyć, co się da, przed przybyciem sędziego śledczego, lecz bez ruszania czegokolwiek. No i poszedłem w pole, gdzie kupę pogiętych blach zobaczyłem, i tylko ogon sterczący do góry przypominał, jak PZL-23 wyglądał przed godziną. Kremieniecki wgnieciony pod tablicę przyrządów mało był widoczny, por. Pieniążek miał głowę rozbitą tak, że mózg wystawał, Kłusek, cywilny pracownik stacji uzbrojenia, rozbił sobie głowę o uchwyty karabinu. W: Stanisław Paweł Prauss, Edward Malak: Z Zakopanego na Stag Lane. s. 257.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Pawlak , Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939, ISBN 978-83-87992-64-4 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- "Niebieska Eskadra" Strona upamiętniająca pilotów
- IV promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa - 1930r.. polishairforce.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-11)].
- Marek Rogusz Jak powstawał PZL.23 Karaś strona 15. peczniew.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)].
- "Gazeta Gdańska nr 169", 30 lipca 1935 strona 5, "Tragiczna katastrofa pod Warszawą 3 oficerów zginęło śmiercią lotnika".
- "Ilustrowany Kuryer Codzienny". 1935, nr 208 (29 VII) Strona 12, "Straszna katastrofa lotnicza pod Wilanowem. Dwaj oficerowie i urzędnik Instytutu techn.-lotn - zabici"
- "Gazeta Lwowska" 1935, nr 158 (14 VII) Strona 3, "Polscy lotnicy wezmą udział w zawodach alpejskich" (A.Kremieniecki wraz ze Stanisławem Grodzickim miał być w składzie jednej z trzech załóg samolotów RWD-9 zgłoszonych przez Aeroklub R.P. do udziału w Międzynarodowych Zawodach Alpejskich w dniach 10-20 sierpnia 1935r).