Aleksy Krut – Wikipedia, wolna encyklopedia
kapitan SW | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Aleksy Krut (ur. 17 czerwca 1925 w Ostrowie, zm. 1963[1]) – funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa w PRL, oskarżany o zbrodnie przeciwko ludzkości[potrzebny przypis].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny prawosławnej z Lubelszczyzny. W 1943 r. wstąpił do Zbrojnych Placówek PPR. Od 1944 r. pracownik Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa w Chełmie. W tym samym roku został przeszkolony w Szkole Oficerów Bezpieczeństwa w Lublinie[2].
W lutym 1945 roku przybył na Górny Śląsk i rozpoczął służbę w Obozie Zgoda w Świętochłowicach[1]. Źródła nie są zgodne, co do szczegółów dotyczących sprawowania przez niego funkcji komendanta. Pewne jest, że nim był, prawdopodobnie od lutego do maja 1945, natomiast w źródłach funkcjonują sprzeczne informacje, czy był nim samodzielnie czy wspólnie z Salomonem Morelem. Morel w liście do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z 7 listopada 1992 stwierdził, że na komendanta został powołany 6 czerwca 1945, zostając następcą Kruta[3]. Inne publikacje wskazują, że do maja 1945 obozem kierowali wspólnie[1].
Następnie Krut pełnił obowiązki naczelnika więzienia w Kluczborku (1946), Sosnowcu-Radosze (1947), Koronowie (1947–1949)[1]. W latach 1952–1963 pełnił służbę w więziennictwie, będąc m.in. w randze kapitana naczelnikiem Zakładu Karnego w Kamińsku w latach 1952–1954[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Odpowiedź Państwa Izrael na wniosek o ekstradycję Salomona Morela oraz opracowanie autorstwa dr Adama Dziuroka i prokuratora Andrzeja Majchera dotyczące Salomona Morela oraz historii i funkcjonowania obozu Świętochłowice-Zgoda. - Aktualności - Instytut Pamięci Narodowej. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2018-12-13]. (pol.).
- ↑ a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2018-12-13]. (pol.).
- ↑ Zygmunt Woźniczka: Obóz pracy w Świętochłowicach-Zgodzie i jego komendant. Dzieje Najnowsze, 1999. [dostęp 2018-12-13].