Aleuromancja – Wikipedia, wolna encyklopedia
Aleuromancja – starodawna forma wróżenia za pomocą mąki pszennej (gr. αλεύρι alévri – mąka, μαντεία, manteia, „dywinacja”)[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wróżbiarstwo z mąki jest opisane na tabliczkach klinowych z II tysiąclecia p.n.e.[2] Mąka była wysypywana w małe kopczyki, a interpretacja opierała się na obserwacji ich kształtów i orientacji.
Inną metodą aleuromancji było manipulowanie mąką w naczyniu, a następnie odczytywanie symboli powstałych na jego ściankach[1].
W swojej pierwotnej formie, kawałki papieru zawierające słowa ostrzeżenia były pieczone wewnątrz ciast lub ciastek, które następnie były rozdawane osobom pragnącym poznać swoją przyszłość. Najczęściej przepowiednie dotyczyły nieszczęścia.
Grecy piekli kawałki papieru z napisanymi zdaniami wewnątrz kul mąki, mieszali kule dziewięć razy i je rozdawali[3]. Analogiczną formą tego rodzaju wróżb popularną we współczesności są ciasteczka z wróżbą[3].
Inna forma aleuromancji polegała na interpretacji wzorów mąki pozostawionych w misce po wymieszaniu w niej mąki i wody oraz wylaniu powstałej mieszaniny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Michał Rozmysł , Wróżbiarstwo. Zakres podmiotowy oraz typologizacja przedmiotowa, [w:] Robert T. Ptaszek, Diana Sobieraj (red.), Ezoteryzm w zachodniej kulturze, Religijność Alternatywna, Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013, s. 133, ISBN 978-83-7702-666-3 [dostęp 2024-07-22] (pol.).
- ↑ David Brown , Astral Divination in the Context of Mesopotamian Divination, Medicine, Religion, Magic, Society, and Scholarship., East Asian Science, 2006, 25: 200 [dostęp 2024-07-16] (ang.).
- ↑ a b Aleuromancy, [w:] Harper Element, The Element Encyclopedia of the Psychic World, 2006, s. 17 .