Alfons Pinno – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfons Edwin Pinno
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1891
Kutno

Data i miejsce śmierci

11 maja 1976
Radom

Zawód, zajęcie

architekt

Alfons Edwin Pinno (ur. 8 stycznia 1891 w Kutnie, zm. 11 maja 1976 w Radomiu) – polski architekt, działacz społeczny i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na politechnice w Niżnym Nowogrodzie, ukończył architekturę na Wydziale Budowlanym. Osiadł w Radomiu, gdzie poświęcił się pracy architekta, zaprojektował m.in. gmach sejmiku (obecnie jest to Urząd Stanu Cywilnego) oraz dworek w Wacynie (dzielnicy Radomia). Był dyrektorem zespołu szkół budowlanych, działaczem społecznym i badaczem historii miasta. Nadzorował prace archeologiczne i renowacyjne zabytków Radomia. Był inicjatorem powstania muzeum im. Jacka Malczewskiego, gdzie przekazał część posiadanej kolekcji obrazów. Spoczywa na radomskim cmentarzu ewangelickim.

W Radomiu organizowany jest konkurs architektoniczny o nagrodę im. Alfonsa Pinno.

Żonaty z Janiną Łagodzińską[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Pinno: Kolekcja rodziny Pinno.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]