Alojzy Prus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alojzy Prus
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1877
Grabownia

Data i miejsce śmierci

I połowa lat 40.
Kazachstan

Poseł II kadencji Sejmu Śląskiego (II RP)
Okres

od 1930
do 1930

Przynależność polityczna

Chrześcijańska Demokracja

Poseł III kadencji Sejmu Śląskiego (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Chrześcijańska Demokracja

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Alojzy Prus (ur. 29 stycznia 1877 w Grabowni, zm. prawdopodobnie w pierwszej połowie lat 40. w Kazachstanie) – polski publicysta i działacz narodowy na Górnym Śląsku, poseł na Sejm Śląski II i III kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn drobnego rolnika. Po ukończeniu szkoły podstawowej został robotnikiem w hucie „Bobrek”, a następnie rzemieślnikiem precyzyjnym w zakresie naprawy maszyn, m.in. do szycia.

W roku 1908 nabył z parcelacji resztówkę z budynkiem mieszkalnym byłego majątku ziemskiego hrabiego von Arko w Zebrzydowicach k. Rybnika, z którego wydzielił pomieszczenia dla polskich organizacji kulturalno-oświatowych. W tzw. „zamku” odbywały się zebrania, wiece, próby chóru i przedstawień teatralnych, ćwiczenia Towarzystwa Gimnastycznego Sokół.

W okresie I wojny światowej Alojzy Prus wcielony został do armii niemieckiej. Po jej zakończeniu osiadł w Rybniku. W okresie powstań śląskich w swoim warsztacie w Orzepowicach wykonywał bezinteresownie prace rusznikarskie na rzecz oddziałów powstańczych. Żona Alojzego Jadwiga z d. Ficek zaangażowała się w pracę plebiscytową, trzej najstarsi synowie Wincenty, Ignacy i Franciszek z bronią w ręku walczyli w III powstaniu śląskim. Po przyłączeniu części Górnego Śląska do Polski nabył w Rybniku przy ul. Sobieskiego budynek mieszkalny, w którym prowadził warsztat i sklep. Przez kilka kadencji przewodniczył Radzie Miejskiej w Rybniku, był inicjatorem otwarcia szkoły handlowej. Jako prezes Zarządu Powiatowego Chrześcijańskiej Demokracji został posłem do Sejmu Śląskiego II i III kadencji. Zwolennik Wojciecha Korfantego pozostawał w opozycji do władz sanacyjnych.

Po wybuchu II wojny światowej w ostatniej chwili zdołał uciec przez aresztowaniem. Przed Niemcami schronił się we Lwowie, przed Rosjanami uciec nie zdążył.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.P. z 1928 r. nr 9, poz. 8 „za zasługi dla sprawy przyłączenia Górnego Śląska do Państwa Polskiego”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Rechowicz, Sejm Śląski 1922–1939. Katowice 1971.
  • Instytut Śląski w Opolu, Encyklopedia Powstań Śląskich, Opole 1982, s. 449.
  • Alojzy Miczajka, Alojzy Prus, [w:] „Nowiny. Tygodnik Rybnickiego Okręgu Węglowego i Ziemi Raciborskiej” nr 38, 21 września 1988, s. 4.