Alute – Wikipedia, wolna encyklopedia
cesarzowa Chin | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | Chong Qi |
Mąż |
Alute (ur. 25 lipca 1854, zm. 27 marca 1875) – chińska cesarzowa, małżonka Tongzhi.
Pochodziła ze znanego mongolskiego[1] lub mandżurskiego rodu. Jej ojcem był Chong Qi, jeden z wychowawców cesarza Tongzhi i członek Akademii Cesarskiej. Stryjowie ze strony ojca służyli w oddziałach Ośmiu Chorągwi. Otrzymała klasyczne wykształcenie – orientowała się w klasycznych tekstach konfucjańskich, dobrze opanowała sztukę kaligrafii[2]. Monarchę poślubiła 16 października 1872. Niemal natychmiast po tym wydarzeniu doszło do pierwszej sprzeczki między Cixi a młodą władczynią. Niechęć między kobietami stopniowo się pogłębiała[3]. Dawna regentka, obawiając się utraty wpływów, usiłowała skłonić syna do zainteresowania się nałożnicami, poleciła także eunuchom zorganizowanie szeregu erotycznych rozrywek dla monarchy[4]. Wysiłki te okazały się jednak bezskuteczne. Pozycja Alute u boku cesarza systematycznie się umacniała. W ciągu ostatnich miesięcy jego życia troskliwie się nim opiekowała, co wpłynęło jeszcze na wzmocnienie więzi między małżonkami. Krótko przed śmiercią Tongzhi wydał edykt, w którym powierzył jej regencję[5]. Nie został on jednak wprowadzony w życie, zniszczyła go bowiem Cixi.
Alute zmarła w niewyjaśnionych okolicznościach (być może popełniła samobójstwo[6] zażywając dużą dawkę rtęci[7]) kilka miesięcy po mężu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Books.google.pl: The dragon empress: life and times of Tz'u-hsi, 1835-1908, Empress dowager.... [dostęp 2009-12-27]. (ang.).
- ↑ Sidihmenov 1990 ↓, s. 97.
- ↑ Sidihmenov 1990 ↓, s. 105.
- ↑ Sidihmenov 1990 ↓, s. 100.
- ↑ Sidihmenov 1990 ↓, s. 106.
- ↑ Jonathan Fenby: Chiny: upadek i narodziny wielkiej potęgi. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 103. ISBN 978-83-240-1259-6.
- ↑ Sidihmenov 1990 ↓, s. 113.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Vasilij Âkovlevič Sidihmenov: Ostatni cesarze Chin. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1990. ISBN 83-216-0900-7.
- Laidler Keith: Ostatnia cesarzowa. Warszawa: Wyd. Muza, 2006. ISBN 83-7319-728-1.