Alute – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alute
Ilustracja
cesarzowa Chin
Okres

od 16 października 1872
do 12 stycznia 1875

Jako żona

Tongzhi

Dane biograficzne
Data urodzenia

25 lipca 1854

Data śmierci

27 marca 1875

Ojciec

Chong Qi

Mąż

Tongzhi

Alute (ur. 25 lipca 1854, zm. 27 marca 1875) – chińska cesarzowa, małżonka Tongzhi.

Pochodziła ze znanego mongolskiego[1] lub mandżurskiego rodu. Jej ojcem był Chong Qi, jeden z wychowawców cesarza Tongzhi i członek Akademii Cesarskiej. Stryjowie ze strony ojca służyli w oddziałach Ośmiu Chorągwi. Otrzymała klasyczne wykształcenie – orientowała się w klasycznych tekstach konfucjańskich, dobrze opanowała sztukę kaligrafii[2]. Monarchę poślubiła 16 października 1872. Niemal natychmiast po tym wydarzeniu doszło do pierwszej sprzeczki między Cixi a młodą władczynią. Niechęć między kobietami stopniowo się pogłębiała[3]. Dawna regentka, obawiając się utraty wpływów, usiłowała skłonić syna do zainteresowania się nałożnicami, poleciła także eunuchom zorganizowanie szeregu erotycznych rozrywek dla monarchy[4]. Wysiłki te okazały się jednak bezskuteczne. Pozycja Alute u boku cesarza systematycznie się umacniała. W ciągu ostatnich miesięcy jego życia troskliwie się nim opiekowała, co wpłynęło jeszcze na wzmocnienie więzi między małżonkami. Krótko przed śmiercią Tongzhi wydał edykt, w którym powierzył jej regencję[5]. Nie został on jednak wprowadzony w życie, zniszczyła go bowiem Cixi.

Alute zmarła w niewyjaśnionych okolicznościach (być może popełniła samobójstwo[6] zażywając dużą dawkę rtęci[7]) kilka miesięcy po mężu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Books.google.pl: The dragon empress: life and times of Tz'u-hsi, 1835-1908, Empress dowager.... [dostęp 2009-12-27]. (ang.).
  2. Sidihmenov 1990 ↓, s. 97.
  3. Sidihmenov 1990 ↓, s. 105.
  4. Sidihmenov 1990 ↓, s. 100.
  5. Sidihmenov 1990 ↓, s. 106.
  6. Jonathan Fenby: Chiny: upadek i narodziny wielkiej potęgi. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 103. ISBN 978-83-240-1259-6.
  7. Sidihmenov 1990 ↓, s. 113.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vasilij Âkovlevič Sidihmenov: Ostatni cesarze Chin. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1990. ISBN 83-216-0900-7.
  • Laidler Keith: Ostatnia cesarzowa. Warszawa: Wyd. Muza, 2006. ISBN 83-7319-728-1.