Ambystoma plamista – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ambystoma plamista

Ambystoma maculatum[1]
(Shaw, 1802)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy ogoniaste
Podrząd	Salamandroidea
Rodzina	ambystomowate
Rodzaj	Ambystoma
Gatunek	ambystoma plamista
Synonimy Lacerta punctata Linnaeus, 1767 (nomen oblitum) Salamandra punctata Lacépède, 1788 Lacerta palustris Bechstein, 1800 Lacerta maculata Shaw, 1802 Salamandra venenosa Daudin, 1803 Lacerta subviolacea Barton, 1804 Salamandra maculata — Green, 1818 Salamandra subviolacea — Harlan, 1827 Ambystoma subviolaceum — Tschudi, 1838 Salamandroidis subviolacea — Fitzinger, 1843 Ambystoma punctata — Baird, 1850 Siredon maculatus — Baird, 1850 Ambystoma carolinae Gray, 1850 Salamandra argus Gray, 1850 Ambystome argus Duméril, Bibron & Duméril, 1854 Salamandra margaritifera Duméril, Bibron & Duméril, 1854 Ambistoma punctatum — Jan, 1857 Camarataxis maculata — Cope, 1859 Ambystoma carolina — Wood, 1863 Salamandra maculata — Wied-Neuwied, 1865 Amblystoma punctatum — Cope, 1868 Amblysoma maculatum — Cope, 1868 Amblystoma maculatum — Boulenger, 1882 Ambystoma punctatum — Hay, 1892 Ambystoma maculatum — Stejneger, 1902[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Ambystoma plamista (Ambystoma maculatum) – gatunek płaza ogoniastego z rodziny ambystomowatych (Ambystomatidae).

Dorasta do 25 cm. Ciało zwarte, tułów i ogon okrągłe w przekroju. Grzbiet jest czarny z granatowym połyskiem, pokryty rzędami okrągławych małych, jaskrawożółtych lub pomarańczowych plamek.

Zamieszkuje głównie obszary zalesione. Ukrywa się w norach, pod kamieniami, w korzeniach drzew itp.

Ambystomy plamiste są jedynymi znanymi^[a] kręgowcami, u których stwierdzono endosymbiozę. Osłonki jaj są zasiedlane przez glony Oophila amblystomatis, które następnie wnikają do komórek zarodków płaza^[4].

Gody odbywa na wiosnę w małych zbiornikach wody stojącej oraz w wolno płynących strumieniach. Zaloty mają burzliwy przebieg. Godujące samce i samice obwąchują i pocierają się o siebie. Są przy tym bardzo ruchliwe. Samce składają spermatofory na dno zbiornika, są one natychmiast podejmowane przez samice. Samica składa około 250 jaj w kulistych galaretowatych pakietach, przyklejanych do roślin wodnych. Ich średnica wynosi około 2,5–3 mm. Po ich złożeniu dorosłe osobniki opuszczają wodę. Larwy wykluwają się po około 6 tygodniach. Mają wtedy 1–1,5 cm. Przeobrażają się po około 6 tygodniach, przy długości 5–7 cm.

Występuje we wschodniej części Ameryki Północnej – we wschodniej części USA od Wisconsin na południe po wschodni Teksas i na wschód po wybrzeże Atlantyku (ale bez Florydy) oraz na przyległym obszarze południowej Kanady – od południowego Ontario po Nową Szkocję^[2][3].