Ananiasz (święty) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Szadrak, Meszak i Abed-Nego.

Uzasadnienie: Czy nie czasem Ananiasz to Chananiasz (Szadrak) z artykułu o trzech świętych: Szadrak, Meszak i Abed-Nego?

Ananiasz – postać biblijna, święty chrześcijański^[1].

Ananiasz jest postacią biblijną z pokolenia Judy. Za młodu został uprowadzony do Babilonii, w której pod imieniem Szadrak otrzymał wykształcenie i został przeznaczony do służby na dworze Nabuchodonozora. Gdy odmówił oddania czci bóstwom babilońskim, został na rozkaz rozwścieczonego Nabuchodonozora związany wraz dwoma towarzyszami Meszakiem i Abed-Negą, i wraz z nimi wrzucony do rozpalonego pieca. Z pieca tego jednak ocalał, bo płomienie nie robiły krzywdy wrzuconym, którzy chodzili pośród płomieni i oddawali cześć Bogu, natomiast zginęli od płomieni ci, którzy ich wiązali i wrzucili^[1].

W ikonografii przedstawiany jest w tunice. Atrybutem świętego piec ognisty i płomienie nawiązujące do jego ocalenia w rozpalonego pieca^[1].

• Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).