Andrea Tafi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrea Tafi
Ilustracja
Podczas wyścigu Paryż-Tours w 1998
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1966
Fucecchio

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1989 Eurocar
1990–1991 Selle Italia
1992–1993 Carrera
1994–2002 Mapei
2003 Team CSC
2004 Alessio-Bianchi
2005 Saunier Duval-Prodir
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Puchar Świata
3. miejsce
1997
3. miejsce
1998

Andrea Tafi (ur. 7 maja 1966 w Fucecchio) – włoski kolarz szosowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Tafi pochodzi z Toskanii i zaliczał się go do specjalistów od klasyków, a w szczególności od jazdy po bruku. Potrafił więc wygrywać w znanych z tego typu nawierzchni wyścigach: Paryż-Roubaix i Dookoła Flandrii. W roku 1996 wygrał też Giro di Lombardia, dzięki czemu na liście jego zwycięstw znajdują się 3 z 5 tzw. "monumentów kolarstwa". Kolejnym dużym sukcesem było mistrzostwo Włoch w roku 1998. W sezonach 1997 i 1998 zajmował trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W pierwszym przypadku uległ tylko swemu rodakowi Michele Bartolemu oraz Duńczykowi Rolfowi Sørensenowi, a w drugim lepsi okazali się Bartoli oraz Léon van Bon z Holandii. Był ponadto szósty w wyścigu ze startu wspólnego na mistrzostwach świata w Lugano w 1996 roku oraz ósmy w tej samej konkurencji na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Valkenburgu. Nigdy nie wziął udziału w igrzyskach olimpijskich.

W roku 2005 Tafi zakończył swoją karierę w hiszpańskiej drużynie Saunier Duval-Prodir. Gladiator, jak go nazywano, zakończył ściganie w wieku prawie 39 lat.

Najważniejsze sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]