Andruszkowice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andruszkowice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Samborzec
Liczba ludności (2011)	321[2][3]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-650[4]
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0806625[5]
Położenie na mapie gminy Samborzec Andruszkowice
Położenie na mapie Polski Andruszkowice
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Andruszkowice
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Andruszkowice
50°40′03″N 21°42′01″E/50,667500 21,700278[1]

Andruszkowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec^[5][6].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Andruszkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 79 z Krakowa do Sandomierza. Miejscowość znajduje się na odnowionej trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która to jest odzwierciedleniem dawnej średniowiecznej drogi do Santiago de Compostela.

Ten artykuł od 2012-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wieś Andruszkowice dawniej była nazywana Jandrzyszkowice. W latach 1917–1919 powstała tu 1-klasowa Publiczna Szkoła Powszechna w Andruszkowicach. Potem tę szkołę połączono z 1-klasową Publiczną Szkołą Powszechną w Złotej i w ten sposób podniesiono w stopień organizacyjny tej szkoły na 2-klasową Publiczną Szkołę Powszechną w Złotej.

W roku 1954 wieś ta staje się nominalnie miejscowością Gromadzkiej Rady Narodowej w Andruszkowicach, lecz z siedzibą w Strochcicach, ze względu na brak pomieszczenia w Andruszkowicach^{[potrzebny przypis]}.

Po kilku latach wynajęto dom u gospodarza Sameli w Andruszkowicach i przeniesiono wówczas biuro Gromadzkiej Rady Narodowej ze Strochcic do tej miejscowości^{[potrzebny przypis]}. Do roku 1962 w skład tej gromady wchodziły wsie: Andruszkowice, Koćmierzów, Kobierniki, Milczany, Łojowice, Strochcice, Zawisełcze. W 1962 r. dołączono dwie wioski z Gromadzkiej Rady Narodowej w Samborcu, a mianowicie: Złotą i Zawierzbie. W ten sposób zwiększono zasięg Gromadzkiej Rady Narodowej w Andruszkowicach do 9 wiosek.

Ten stan rzeczy trwał prawie^{[potrzebny przypis]} do 1972 r.

Wioskę tę zamieszkuje ludność w większości rolnicza i częściowo pracująca zawodowo poza rolnictwem. Mieszkańcy Andruszkowic zajmują się uprawą warzyw i pielęgnacją sadów owocowych.

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Andruszkowic zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[7]

Nazwa wsi – miasta	Nazwy części wsi – miasta	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada ANDRUSZKOWICE
Andruszkowice	Górki Podgroble	Dalekie – pole Gaj – pole Góra – pole Górki – pole Hałda – pole Hały – łąka Królówka – droga Krównik – pole Pastwiska – pole Podgroble – pole Półanki – pole Rędzina – pole Rudnik – pole Za Dołami – pole

• Małopolska Droga św. Jakuba

• Andruszkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 35 .
• Andruszkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 28 .