Andrzej Sikorski (poeta) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Sikorski ps. „Jaskier” (ur. 30 lipca 1922, zm. 2 maja 1943) – polski poeta, orator, redaktor prasy podziemnej, żołnierz NOW–AK, działacz Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska.

Absolwent Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. Członek 14 Warszawskiej – Wodnej Drużyny Harcerskiej. Maturę zdał w 1941 roku, a następnie był studentem tajnego Wydziału Architektury PW.

Był członkiem Okręgu Stołecznego Stronnictwa Narodowego, redaktor „Młodej Polski”. Jeden z inicjatorów i głównych wykonawców Wieczorów Artystyczno-Literackich. Autor wierszy „I nie Zginęła”, „Młodzi idą” i „Zew”.

Zginął podczas próby ucieczki ze zdekonspirowanego lokalu przy ul. Chłopickiego w Warszawie, w dniu 2 maja 1943 roku. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 228-2-4)^[1].

Tablica upamiętniająca Andrzeja Sikorskiego znajduje się na ścianie zewnętrznej Kościoła św. Stanisława Kostki w Warszawie.

• Biogram na stronie endecja.pl (stan na 24 sierpnia 2012). endecja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-01)].