Antoni Kazimierz Blikle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Kazimierz Blikle
Ilustracja
Popiersie A. K. Blikle, na grobie, Stare Powązki w Warszawie
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1844
Chełm

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1912
Warszawa

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca, cukiernik

Grób Antoniego Kazimierza Blikle na Starych Powązkach w Warszawie

Antoni Kazimierz Blikle (ur. 4 marca 1844 w Chełmie, zm. 29 kwietnia 1912 w Warszawie) – warszawski przedsiębiorca, założyciel cukierni i kawiarni.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był, przybyły do Polski ze szwajcarskiego kantonu Gryzonia, rzeźbiarz (lub złotnik ram obrazów) Fryderyk Blikle (ur. ok. 1798 we wsi Schkampf). Początkowo mieszkał w Warszawie (wraz z rodzicami: Andrzejem i Anną), następnie osiadł z całą rodziną w Chełmie, gdzie zmarł w 1848 r.

Matka Antoniego, Teressa Täufel, postanowiła posłać syna na naukę zawodu. Rozpoczął praktykę cukierniczą w wieku 14 lat w pierwszej z cukierni Semadenich, u Kaspra (Kacpra) Semadeniego w Łomży (również z pochodzenia Szwajcara).

Na początku lat sześćdziesiątych przybył do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako starszy cukiernik u cukiernika warszawskiego Michalskiego, właściciela cukierni przy Nowym Świecie 31 (obecnie 35).

A.K. Blikle założył swoją firmę 11 września 1869 odkupiwszy istniejącą cukiernię Michalskiego[1]. Miejsce to stało się wkrótce ogromnie popularne wśród warszawiaków. Pełniło również nieformalną rolę giełdy aktorów.

Był jednym z założycieli warszawskiego cechu cukierniczego i pierwszym jego starszym.

W 1903 prowadzenie firmy przejął Antoni Wiesław Blikle (1873−1934), który w 1928 przekazał ją swemu synowi Jerzemu Czesławowi. Jerzy Blikle odbudował lokal po II wojnie światowej w 1948.

Antoni Kazimierz Blikle został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 8-4-26/27)[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Marią Honoratą z domu Szwemberger (ur. 21 grudnia 1846, zm. 2 lipca 1915). Ślub odbył się w parafii Przemienienia Pańskiego w Warszawie 10/22 stycznia 1870 roku[3].

Jego rodzice: Fryderyk Blikle (wyznania ewang.-reform.) i Teressa Täufel (katoliczka) również pobrali się w Warszawie, w parafii Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Warszawie, 20 lutego 1835 roku[4]. Po śmierci Fryderyka (zm. 20 października 1848 w Chełmie[5][6]), Teressa nadal prowadziła Fabrykę Ram Złoconych. W 1851 r. wyszła ponownie za mąż, za Leopolda Stanisława Czerkawskiego (ślub również w parafii NMP w Warszawie, 25 września 1851r.)[7]. Zmarła 7 kwietnia 1869 r. w Warszawie, pochowana została na cmentarzu cmentarzu ewangelicko-reformowanym[8].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olgierd Budrewicz: My, z Warszawy. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1976, s. 46.
  2. Cmentarz Stare Powązki: ANTONI BLIKLE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-05].
  3. ASC parafii Przemienienia Pańskiego w Warszawie, M 4/1870 (ros.).
  4. ASC parafii Nawiedzenia NMP w Warszawie, M 53/1834 (pol.).
  5. Na podstawie wzmianki w Kurierze Warszawskim, nr 291/1848. W notatce prasowej przekazano informację, że Fryderyk Blikle, rodem ze Szwajcarii, fabrykant ram złoconych, został wezwany z Warszawy do Chełma celem ozdobienia tamtejszego kościoła XX Bernardynów. I tam zmarł 20 października 1848 r. Zmarły pozostawił po sobie owdowiałą żonę i siedmioro dzieci.
  6. ASC parafii rzym.-kat. w Chełmie, Z 99/1848 (pol.).
  7. ASC parafii Nawiedzenia NMP w Warszawie, M 193/1851 (pol.).
  8. Na podstawie nekrologu w Kurierze Warszawskim, nr 79/1869, s. 5/16.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]