Antoni Murawski – Wikipedia, wolna encyklopedia
sierżant | |
Data i miejsce urodzenia | 13 września 1895 |
---|---|
Data śmierci | 1943 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Antoni Murawski (ur. 13 września 1895 w Sztabinie, zm. 1943) – sierżant Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 13 września 1895 w Sztabinie, w ówczesnym powiecie augustowskim guberni suwalskiej, w rodzinie Stanisława i Marianny z Rusiewiczów[1][2][3]. W latach 1905–1910 uczęszczał do szkoły powszechnej w Sztabinie[4].
Od 15 kwietnia 1919 jako ochotnik w 41 pułku piechoty, z którym walczył pod Kijowem, Grodnem, Lidą, Sejnami. Odznaczony za atak na Skorodno 22 czerwca 1920 Orderem Virtuti Militari. 21 grudnia 1921 został bezterminowo urlopowany z wojska.
W rodzinnej miejscowości prowadził sklep z tytoniem i dział społecznie w Związku Strzeleckim, Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem (skarbnik), Ochotniczej Straży Ogniowej i Kółku Rolniczym[5].
Po agresji ZSSR ukrywał się, poszukiwany przez NKWD. W czerwcu bądż lipcu 1943 w Augustowie bądż w innym nieznanym miejscu został rozstrzelany razem z czterema innymi mieszkańcami Sztabina: Wiktorem Bradczykiem, Marią Walio, Konradem Wiśniewskim i Antonim Zydkowskim (Zyskowskim), a ich zwłoki zostały zakopane w miejscu zbrodni[6][7].
22 stycznia 1922 ożenił się z Zofią Czerobską (ur. 1900), z którą miał sześcioro dzieci[8].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 824 – 29 grudnia 1920[9][10][3][11]
- Krzyż Niepodległości – 24 maja 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12][2][13][3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 84.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
- ↑ a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 101.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-11-26].
- ↑ Zbigniew Kaszlej: Straty wojenne Augustowa i okolic – zdobycie Sztabina w dniu 1.05.1943 r.. Klub Historyczny im. Armii Krajowej w Augustowie. [dostęp 2023-11-26].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
- ↑ Smoleń 1929 ↓, s. 45.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-06]..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Murawski (Morawski) Antoni. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.31-2333 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-05].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Ludwik Smoleń: Zarys historii wojennej 41-go Suwalskiego Pułku Piechoty imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.