Antonin (Poznań) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Jednostka pomocnicza Poznania | |
Skromna zabudowa Antonina – ul. Borowikowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | Osiedle Antoninek-Zieliniec-Kobylepole |
W granicach Poznania | 1 stycznia 1951[1] |
SIMC | 0969787 |
Strefa numeracyjna | (+48) 61 |
Tablice rejestracyjne | PO |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′57″N 17°01′14″E/52,415700 17,020500 |
Antonin – zespół kilku odosobnionych zabudowań w Poznaniu, na północ od Antoninka, a na zachód od Zielińca i Główieńca.
Włączony do miasta 1 stycznia 1951. Uprzednio był osiedlem w gromadzie Nowa Wieś, w gminie Swarzędz[2].
Antonin położony jest w środku kompleksów leśnych, przy ul. Bałtyckiej (droga krajowa nr 92), w miejscu, gdzie styka się ona z ulicami Leśną i Borowikową (z uwagi na duży ruch samochodowy, zamontowano tu sygnalizację świetlną). W obrębie Antonina położony jest Gościniec Lizawka[3] i strzelnica myśliwska[4]. Na południe od Antonina znajduje się Wiadukt Antoninek oraz fabryka Volkswagen Poznań.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. 1950 nr 48 poz. 436
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1950 r. w sprawie zmiany granic miast: Poznania, Gniezna, Torunia i Zawiercia. (Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436)
- ↑ Gościniec Lizawka. [dostęp 2011-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-07)].
- ↑ Strzelnice myśliwskie. [dostęp 2011-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-03)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Poznań + 4 – plan, Wydawnictwo Demart, Warszawa, 2010, ISBN 978-83-7427-204-9