Arbeitseinsatzführer – Wikipedia, wolna encyklopedia
Arbeitseinsatzführer (Arbeitsdienstführer) (pol. kierownik obozowej służby pracy; odpowiednik żeński Arbeitseinsatzführerin/Arbeitsdienstführerin) – urzędnik Wydziału III (Obóz) w strukturze hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Kierował wydziałem zajmującym się organizacją pracy przymusowej więźniów. Podlegał Schutzhaftlagerführerowi.
Do jego obowiązków należało między innymi:
- zestawianie więźniarskich drużyn i komand roboczych oraz dbanie o terminowe ich przygotowywanie
- przedstawianie Schutzhaftlagerführerowi kandydatury więźniów na stanowiska kapo
- stałe kontrolowanie miejsc pracy
- meldowanie o wszelkich niedociągnięciach Schutzhaftlagerführerowi
W obozowych warunkach ich rola była bardzo duża. Od decyzji Arbeitseinsatzführerów zależał bowiem rodzaj pracy wykonywany przez więźniów, co często decydowało o ich życiu lub śmierci. Funkcję tę pełnili między innymi:
- Philipp Grimm, Albert Schwartz i Franz Zinecker w Buchenwaldzie
- Wilhelm Welter i Wilhelm Tempel w Dachau
- Wilhelm Simon w Mittelbau-Dora
- Franz Auer w Mühldorf
- Andreas Trum i Hermann Pribyll w Mauthausen-Gusen
- Friedrich Becker i August Fahrnbauer we Flossenbürgu
- Hans Pflaum w Ravensbrück
- Ludwig Rehn w Sachsenhausen
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rudolf Höß, Autobiografia Rudolfa Hössa komendanta obozu oświęcimskiego, Wiesław Grzymski (tłum.), Kraków: Wydawnictwo Mireki, 2003, ISBN 83-89533-00-6, OCLC 749523028 .