Archaiczny uśmiech – Wikipedia, wolna encyklopedia
Archaiczny uśmiech – charakterystyczny grymas występujący na obliczu greckich posągów z okresu archaicznego.
Rozpowszechniony w drugiej ćwierci VI wieku p.n.e.[1] Powód stosowania takiej maniery przedstawiania twarzy we wczesnej rzeźbie greckiej jest dotychczas nierozpoznany. Ponieważ rzeźby te, zarówno kobiece jak męskie, wykonywano dla celów kultowych, część badaczy wyraża pogląd, iż uśmiech ten miał symbolizować głębokie przeżycia religijne[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ John Boardman: Sztuka grecka. Mariusz Burdajewicz (tłum.). Wydawnictwo VIA, 1999, s. 86. ISBN 83-86642-92-0.
- ↑ Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia Wydawnicza Verum, 1998, s. 23. ISBN 83-85921-75-3.