French
DeutschArchidiecezja Kurytyby – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Archikatedra Matki Bożej Światła w Kurytybie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | Kurytyba |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Katedra | Archikatedra Matki Bożej Światła w Kurytybie |
| Biskup diecezjalny | |
| Biskup pomocniczy | |
| Biskup senior | |
| Dane statystyczne (2006) | |
| Liczba wiernych • odsetek wiernych | 1 480 046 |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych | 426 |
| Liczba osób zakonnych | 1 746 |
| Liczba parafii | 129 |
| Powierzchnia | 5 528 km² |
Położenie na mapie Brazylii  | |
 25°28′07″S 49°15′20″W/-25,468611 -49,255556 | |
| Strona internetowa | |
Archidiecezja kurytybska (łac. Archidioecesis Curitibensis) – archidiecezja rzymskokatolicka w Brazylii z siedzibą w mieście Kurytyba, stolicy stanu Parana.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Diecezja Curitiba została erygowana 27 kwietnia 1892 r. konstytucją apostolską Ad universas Orbis Ecclesias papieża Leona XIII jako sufragania archidiecezji Rio de Janeiro[1].
Diecezja powstała poprzez wyłączenie z terytorium diecezji São Paulo.
10 maja 1926 r. bullą Quum in dies numerus papieża Piusa XI została podniesiona do rangi archidiecezji[2].
Biskupi i arcybiskupi
[edytuj | edytuj kod]Ordynariusze
[edytuj | edytuj kod]- bp José de Camargo Barros (16 stycznia 1894 – 9 listopada 1903), następnie biskup São Paulo
- bp Duarte Leopoldo e Silva (1904–1906), następnie biskup São Paulo
- bp João Francisco Braga (27 października 1907 – 10 maja 1926), następnie arcybiskup Kurytyby
- abp João Francisco Braga (10 maja 1926 – 22 czerwca 1935)
- abp Ático Eusébio da Rocha (10 maja 1926 – 11 kwietnia 1950)
- abp Manoel da Silveira d’Elboux (11 kwietnia 1950 – 6 lutego 1970)
- abp Pedro Antônio Marchetti Fedalto (6 lutego 1970 – 19 maja 2004)
- abp Moacyr José Vitti, CSS (19 maja 2004 – 26 czerwca 2014)
- abp José Antônio Peruzzo (od 7 stycznia 2015)
Biskupi pomocniczy
[edytuj | edytuj kod]- Ignacy Krauze CM (1950–1963)
- Gabriel Paulino Bueno Couto OCarm (1954−1955)
- Jerônimo Mazzarotto (1957-1970)
- Pedro Antônio Marchetti Fedalto (1966–1970), następnie ordynariusz archidiecezji Kurytyba
- Albano Bortoletto Cavallin 1973-1986, następnie kolejno ordynariusz diecezji Guarapuava i archidiecezji Londrina
- Domingos Gabriel Wisniewski, CM (1975-1979), następnie ordynariusz diecezji Cornélio Procópio i diecezji Apucarana
- Ladislau Biernaski, CM 1979-2006, następnie ordynariusz diecezji São José dos Pinhas
- Moacyr José Vitti, CSS 1987-2002, następnie kolejno ordynariusz diecezji Piracicaba i arcybiskup kurytybski
- Sérgio Arthur Braschi (1998–2003), następnie ordynariusz diecezji Ponta Grossa
- Dirceu Vegini (2006−2010), następnie ordynariusz diecezji Foz do Iguaçu
- João Carlos Seneme, CSS (2007-2013), następnie ordynariusz diecezji Toledo
- Rafael Biernaski (2010-2015), następnie ordynariusz diecezji Blumenau
- José Mário Angonese (2013–2017), następnie ordynariusz diecezji Uruguaiana
- Francisco Cota de Oliveira (2017–2020), następnie ordynariusz diecezji Sete Lagoas
- Amilton Manoel da Silva CP (2017–2020), następnie ordynariusz diecezji Guarapuava
- Reginei José Modolo (od 2023)
- Adenis Roberto de Oliveira (od 2024)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leon XIII. Ad universas Orbis Ecclesias. „Sanctissimi Domini nostri Leonis papae XIII allocutiones, epistolae, constitutiones aliaque acta praecipua”. V (1891-1894), s. 56-65, 1897. Bruges. [dostęp 2012-10-13]. (łac.).
- ↑ Pius XI. Quum in dies numerus. „Acta Apostolicae Sedis”. 19, s. 81, 1927. [dostęp 2012-10-13]. (łac.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Archidiecezja Curitiba [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-06-07] (ang.).
- Metropolitan Archdiocese of Curitiba, www.gcatholic.org [dostęp 2012-06-07]