Ariadna (opera) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rodzaj | opera kameralna | |
---|---|---|
Muzyka | ||
Libretto | ||
Liczba aktów | 1 | |
Język oryginału | polski | |
Data powstania | 1977 | |
Prapremiera | ||
|
Ariadna – opera kameralna Elżbiety Sikory, w jednym akcie, według tekstu poetyckiego Winnica (z Dialogów z Leukoteą) Cesarego Pavese w tłumaczeniu Stanisława Kasprzysiaka[1]. Jej prapremiera miała miejsce w Warszawie 7 marca 1979 roku.
Opera została uhonorowana w 1978 r. drugą nagrodą na Konkursie Kompozytorskim im. C. M. von Webera w Dreźnie[2].
Osoby
[edytuj | edytuj kod]- Ariadna – sopran
- Leukotea – mezzosopran
- orszak Dionizosa (tancerze)
Treść
[edytuj | edytuj kod]Ariadna opłakuje odejście Tezeusza, którego niegdyś wyratowała z labiryntu Minotaura. Przybywa do niej nimfa Leukotea i zwiastuje nadejście orszaku Dionizosa, który przynosi i śmierć i radość.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ariadna : opera kameralna do tekstu Cesarego Pavese = Ariadne : chamber opera to text by Cesare Pavese. WorldCat. [dostęp 2015-04-10].
- ↑ Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 627-628. ISBN 978-83-224-0962-6.