Ariadna (opera) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ariadna
Rodzaj

opera kameralna

Muzyka

Elżbieta Sikora

Libretto

Cesare Pavese
w tłum. Stanisława Kasprzysiaka

Liczba aktów

1

Język oryginału

polski

Data powstania

1977

Prapremiera

7 marca 1979
Warszawa

następna
Wyrywacz serc

Ariadna – opera kameralna Elżbiety Sikory, w jednym akcie, według tekstu poetyckiego Winnica (z Dialogów z Leukoteą) Cesarego Pavese w tłumaczeniu Stanisława Kasprzysiaka[1]. Jej prapremiera miała miejsce w Warszawie 7 marca 1979 roku.

Opera została uhonorowana w 1978 r. drugą nagrodą na Konkursie Kompozytorskim im. C. M. von Webera w Dreźnie[2].

  • Ariadna – sopran
  • Leukotea – mezzosopran
  • orszak Dionizosa (tancerze)

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Ariadna opłakuje odejście Tezeusza, którego niegdyś wyratowała z labiryntu Minotaura. Przybywa do niej nimfa Leukotea i zwiastuje nadejście orszaku Dionizosa, który przynosi i śmierć i radość.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ariadna : opera kameralna do tekstu Cesarego Pavese = Ariadne : chamber opera to text by Cesare Pavese. WorldCat. [dostęp 2015-04-10].
  2. Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 627-628. ISBN 978-83-224-0962-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]