Arie Izaak Goldfarb – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 13 września 1855 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 lutego 1925 |
Wiceburmistrz Starogardu Gdańskiego | |
Okres | od marca 1890 |
Arie Izaak Goldfarb (ur. 13 września 1855 w Starogardzie Gdańskim, zm. 5 lutego 1925 w Wiesbaden) – niemiecki polityk, przedsiębiorca i kupiec, filantrop, wolnomularz[1]. Był znany z przyjaznej postawy wobec Polaków[2][3].
Jest honorowym obywatelem miasta Starogard Gdański[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny żydowskiej; był synem Izaaka i Heleny z domu Borchardt oraz miał trzynaścioro rodzeństwa[2][3]. Uczył się w szkołach w Mannheimie i w Hamburgu[2][3].

Po śmierci ojca w 1890 roku odziedziczył jego fabrykę tytoniu w rodzinnym mieście, w którym następnie wybudował willę oraz fabrykę przy obecnych ulicach odpowiednio Chojnickiej (ówcześnie Wilhelmstraße) i Tadeusza Kościuszki[2][3]. W 1886 roku odkupił gdańską fabrykę tytoniu, a w roku 1910 odkupił również takie fabryki w Bydgoszczy i Kościerzynie, kolejną wybudował w Stargardzie[2][3].

W 1887 roku został wybrany radnym Starogardu Gdańskiego, a od marca 1890 do 11 lutego 1922 roku pełnił funkcję wiceburmistrza tego miasta[2][3][1]. Był mecenasem sztuki; na jego zaproszenie w tym mieście występowali wybitni muzycy, jak Max Reger i Anton Rubinstein[2][3][1].
Zmarł dnia 5 lutego 1925 roku w Wiesbaden[2][3][1]. Pogrzeb odbył się 12 lutego; jego ciało zostało skremowane w Berlinie, a prochy sprowadzone na cmentarz żydowski w Starogardzie Gdańskim[2][3][1]. Na tę uroczystość udała się delegacja władz samorządowych miasta w składzie z Czesławem Nagórskim, Ignacym Maciejewskim i burmistrzem Adamem Czwójdzińskim[1]. W dniu pogrzebu władze starogardzkie zarządziły opuszczenie do połowy masztu flag na państwowych budynkach[2][3][1].
Działalność charytatywna
[edytuj | edytuj kod]Z inicjatywy Goldfarba powstało przy Owitzerstraße (obecnej ul. Owidzkiej) trzy dome piętrowe pełniące funkcję schroniska; nieodpłatnie udzielano w nich mieszkania osobom starszym oraz ubogim[2][3][1].
Upamiętnienia
[edytuj | edytuj kod]Został nagrodzony tytułem Honorowego Obywatela Miasta Starogard Gdański[1].
26 kwietnia 2017 roku Rada Miejska Starogardu Gdańskiego podjęła decyzję o zmianie nazwy ulicy Mostowej na Trakt Ariego Izaaka Goldfarba; zmiana weszła w życie następnego dnia[1].

Dnia 13 września 2019 roku, z okazji 164. rocznicy narodzin Goldfarba, na budynku Starostwa Powiatowego w Starogardzie Gdańskim zamontowano tablicę upamiętniającą jego działalność[2][3].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 1886 roku poślubił Selmę Neumann, która zginęła w 1917 roku w wypadku jej wozu konnego[2]. Małżeństwo było bezdzietne, więc po śmierci Goldfarba w 1925 roku, jego fabryki zostały przejęte przez Arthura Behrendta, siostrzeniec Selmy Neumann[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Małgorzata Rogala: Ulica Mostowa zmieniła nazwę na Trakt A. I. Goldfarba. starogard.pl, 2017-04-27. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Jacek Barszcz: ARIE IZAAK GOLDFARB 1855- 1925. kociewie24.eu, 2021-03-11. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Szymon Brzoska: Fabryka tytoniu i tabaki. Kim był Arie Goldfarb?. kociewiak.pl, 2020-02-05. (pol.).