Arktyczne wzmocnienie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Arktyczne wzmocnienie (ang. Arctic amplification) – zjawisko polegające na przyśpieszonym w porównaniu z resztą świata ogrzewaniu się okolic bieguna północnego (Arktyki) w przypadku ocieplania się globalnego klimatu Ziemi[1][2].
Arktyczne wzmocnienie jest efektem dodatniego sprzężenia zwrotnego łączącego zasięg lodu morskiego z temperaturą (ang. ice-albedo feedback[3]). W miarę wzrostu średniej temperatury, zasięg lodu morskiego w Arktyce kurczy się[4], odsłaniając wody Oceanu Arktycznego. Oznacza to zastąpienie efektywnie rozpraszającej promieniowanie słoneczne (mającej wysokie albedo) powierzchni lodu pokrytego śniegiem, powierzchnią płynnej wody, która efektywnie to promieniowanie pochłania (ma niskie albedo). W rezultacie rośnie ilość energii słonecznej pochłanianej przez powierzchnię Ziemi w tym rejonie świata, a więc i średnia temperatura[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ NSDIC, Arctic amplification [online], nsidc.org, wrzesień 2009 [dostęp 2018-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-26] (ang.).
- ↑ a b Adam Voiland , Arktyczne wzmocnienie, Aleksandra Kardaś (tłum.), naukaoklimacie.pl, 16 września 2013 [dostęp 2018-09-25] (pol.).
- ↑ Glossary, [w:] IPCC, Climate Change 2013, The Physical Science Basis, październik 2013 .
- ↑ Podsumowanie dla decydentów, [w:] IPCC, Zmiana klimatu 2013, Fizyczne podstawy naukowe, październik 2013 .