Asa Hartford – Wikipedia, wolna encyklopedia

Asa Hartford
Pełne imię i nazwisko

Richard Hartford

Data i miejsce urodzenia

24 października 1950
Clydebank

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1967–1974 West Bromwich Albion 214 (18)
1974–1979 Manchester City 185 (22)
1979 Nottingham Forest 3 (0)
1979–1981 Everton 81 (6)
1981–1984 Manchester City 75 (7)
1984 Fort Lauderdale Sun
1984–1985 Norwich City 28 (2)
1985–1987 Bolton Wanderers 81 (8)
1987–1989 Stockport County 45 (4)
1989 Oldham Athletic 7 (0)
1989–1991 Shrewsbury Town 25 (1)
1991 Boston United 15 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972–1982  Szkocja 50 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1987–1989 Stockport County (grający trener)
1990–1991 Shrewsbury Town (grający trener)
1994 Stoke City (tymczasowy)
1996–2005 Manchester City (asystent/tymczasowy)
2007–2008 Macclesfield Town (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Richard „Asa” Hartford (ur. 24 października 1950 w Clydebank) – były szkocki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Trener piłkarski.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Hartford zawodową karierę rozpoczynał w 1967 roku w angielskim West Bromwich Albion z Division One. W tych rozgrywkach zadebiutował w sezonie 1967/1968. W 1968 roku zdobył z zespołem Puchar Anglii. W 1973 roku spadł z nim do Division Two.

W 1974 roku przeszedł do Manchesteru City z Division One. Zadebiutował tam 17 sierpnia 1974 roku w wygranym 4:0 pojedynku z West Hamem. W 1976 roku zdobył z klubem Puchar Anglii, a w 1977 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo Anglii.

W lipcu 1979 roku Hartford odszedł do Nottingham Forest, także grającego w Division One. Jednak jeszcze w sierpniu tego samego roku przeniósł się do innego zespołu Division One, Evertonu. W jego barwach zadebiutował 1 września 1979 roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Aston Villą. W Evertonie spędził 2 lata.

W październiku 1981 roku wrócił do Manchesteru City (Division One). W 1983 roku spadł z nim do Division Two. W 1984 roku trafił do amerykańskiego Fort Lauderdale Sun. W tym samym roku wrócił jednak do Anglii, gdzie został graczem drużyny Norwich City z Division One. Pierwszy ligowy mecz zaliczył tam 13 października 1984 roku przeciwko Sunderlandowi (1:2). W Norwich występował przez rok.

Następnie Hartford był grającym trenerem zespołów Bolton Wanderers (Division Three), Stockport County (Division Four), Shrewsbury Town (Division Three) oraz Boston United. Występował także w Oldham Athletic (Division Two). W 1991 roku zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szkocji Hartford zadebiutował 26 kwietnia 1972 roku w wygranym 2:0 towarzyskim spotkaniu z Peru. W 1978 roku został powołany do kadry na mistrzostwa świata. Zagrał na nich w meczach z Peru (1:3), Iranem (1:1) i Holandią (3:2). Z tamtego turnieju Szkocja odpadła po fazie grupowej.

W 1982 roku Hartford ponownie znalazł się w zespole na mistrzostwa świata. Wystąpił na nich w pojedynku z Brazylią (1:4). Tamten turniej Szkocja zakończyła na fazie grupowej.

W latach 1972–1982 w drużynie narodowej Hartford rozegrał w sumie 50 spotkań i zdobył 5 bramek.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]