Niedowład macicy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niedowład macicy, atonia (hipotonia) macicy – powikłanie porodu, polegające na zaburzonej czynności skurczowej mięśnia macicy. Może wystąpić przed lub po oddzieleniu się łożyska. Jeśli wystąpi w drugim okresie porodu, powoduje zatrzymanie akcji porodowej i sprzyja niedotlenieniu płodu. Rozkurcz mięśnia macicy powoduje trudny do opanowania i groźny krwotok z naczyń miejsca łożyskowego (krwotok atoniczny).

Istnieje przekonanie, że w trzecim okresie porodu nie powinno się masować czy dotykać macicy bez potrzeby, gdyż może to spowodować zaburzenie czynności skurczowej. Nadmierna podaż środków obkurczających macicę może wywołać zbyt intensywne skurcze i też skutkować osłabieniem mięśnia macicy. Silne rozciągnięcie macicy (ciąża wielopłodowa, wielowodzie, makrosomia płodu, macica mięśniakowata) także sprzyja atonii.

Czynniki ryzyka:

• błędy lekarskie w trzecim okresie porodu (najczęstsza przyczyna)
• gwałtowny przebieg porodu
• poród przedłużający się
• znieczulenie ogólne
• mięśniaki macicy
• duży płód
• ciąża wielopłodowa
• wielowodzie
• wielorództwo
• indukcja porodu oksytocyną

Stosuje się środki naskurczowe, masaż macicy (manewr Credégo), ręczne wydobycie łożyska i usunięcie resztek łożyskowych. Przetacza się krew i płyny. W przypadku bardzo znacznej utraty krwi (>2000 ml) i niepowodzenia innych działań terapeutycznych zaleca się histerektomię^[1].

• Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 394-395. 83-200-3082-X.