Attinencjusz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Attinencjusz – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]W polu barwy niewiadomej kolumna barwy niewiadomej. Na prawo od niej lew wspięty w lewo, nad nim gwiazda. Na lewo gryf wspięty, nad nim gwiazda. Klejnot: Kula armatnia z trzema płomieniami w rosochę.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Nadany w 1793[1] roku Karolowi Jonatanowi Zugehoer[2].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Attinencjusz, Zugehoer.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ U Anny Wajs 1793, strona przodkowie.com podaje 1775
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-173-X.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Attinencjusz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla