August Andrzej – Wikipedia, wolna encyklopedia

August Andrzej FSC, Ramón Martín Fernández (ur. 6 maja 1910 w Quintana de los Prados w prowincji Burgos^[1], zm. 9 października 1934 w Turón; Asturia) – święty Kościoła katolickiego, hiszpański zakonnik, ofiara prześladowań religijnych poprzedzających wybuch hiszpańskiej wojny domowej.

Był synem wojskowego, co wpłynęło na jego charakter^[2]. Jego zamiarom podjęcia życia zakonnego początkowo sprzeciwiała się matka, ale ciężka choroba dziecka wpłynęła na zmianę jej decyzji. Po wyzdrowieniu rozpoczął nowicjat lasalianów w Bujedo (prowincja Burgos)^[2]. W zakonie przyjął imiona August Andrzej. Pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1927 roku^[2]. Podjął pracę w kolegium Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich pod wezwaniem Matki Bożej z Covadonga w Turónie na rok przed śmiercią i nie zdążył złożyć ślubów wieczystych.

5 października 1934 roku razem z grupą ośmiu towarzyszy został uwięziony^[2]. Przetrzymywani w „domu ludowym” zostali wkrótce rozstrzelani na podstawie wyroku wydanego przez komitet rewolucyjny.

Br. August Andrzej beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II 29 kwietnia 1990 r., a kanonizacja odbyła się 21 listopada 1999 r. w bazylice św. Piotra na Watykanie.

Dniem, w którym wspominany jest w Kościele katolickim jest dzienna rocznica śmierci 9 października^[2].

• Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy
• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• kult świętych
• modlitwa za pośrednictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 575. ISBN 83-7097-271-3.
• „L'Osservatore Romano”. Numer 2 (220) 2000. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.). brak numeru strony