Aureli Turski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aureli Turski

plutonowy
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1893 Nowy Sącz
Data i miejsce śmierci	13 października 1919 Wilno
Przebieg służby
Lata służby	1914–1919
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	1 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Aureli Turski (ur. 29 czerwca 1893 w Nowym Sączu, zm. 13 października 1919 w Wilnie) – żołnierz Legionów Polskich, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie Jana i Rozalii z Galarusów. Absolwent szkoły powszechnej w Nowym Sączu i kursów zegarmistrzowskich. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich i w składzie 1 pułku piechoty przeszedł bojowy szlak legionowy^[1].

Od 1919 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. W czasie walk na froncie litewsko-białoruskim, podczas ataku na wieś Woronicze, na czele dwóch sekcji atakiem wręcz zdobył linię bronioną przez liczniejszego nieprzyjaciela^[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[2].

Podczas ataku na jeden z fortów Dźwińska został ciężko ranny. Zmarł w wileńskim szpitalu^[1].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 7987)

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.