Australian Touring Car Championship 1997 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sezon 1997 Mistrzostw Australian Touring Car Championship
Inauguracja

13 marca

Zakończenie

3 sierpnia

Liczba wyścigów

30

Mistrzowie
Kierowcy

Glenn Seton

Poprzedni sezonNastępny sezon

Sezon 1997 w Australian Touring Car Championship był 38. sezonem Australijskich Mistrzostw Samochodów Turystycznych i jednocześnie 5. po wprowadzeniu formuły V8 Supercars. Rozpoczął się on 15 marca na torze Calder Park Raceway a zakończył 3 sierpnia wyścigami na torze Oran Park Raceway.

Sezon składał się z dziesięciu rund po trzy wyścigi. Tytuł mistrzowski zdobył po raz drugi w karierze Glenn Seton, a wicemistrzem został John Bowe.

Lista startowa

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Samochód Nr Kierowcy
Gibson Motor Sport Holden VS Commodore 2 Australia Mark Skaife
45 Australia Darren Hossack
Lansvale Racing Team Holden VS Commodore 3 Australia Trevor Ashby
6 Australia Steve Reed
Holden Racing Team Holden VS Commodore 05 Australia Peter Brock
15 Nowa Zelandia Greg Murphy
97 Australia Stephen White
Wayne Gardner Racing Holden VS Commodore 7 Australia Wayne Gardner
Perkins Engineering
(Castrol Perkins Motorsport)
Holden VS Commodore 8 Australia Russell Ingall
11 Australia Larry Perkins
16 Australia Melinda Price
19 Australia Kerryn Brewer
Alan Jones Racing Ford EL Falcon 9 Australia Alan Jones
Larkham Motor Sport Ford EL Falcon 10 Australia Mark Larkham
Malcolm Stenniken Holden VR Commodore 14 Australia Malcolm Stenniken
Dick Johnson Racing Ford EL Falcon 17 Australia Dick Johnson
18 Australia John Bowe
Palmer Promotions Holden VS Commodore 20 Australia Ian Palmer
Colourscan Motorsport Ford EF Falcon
Ford EL Falcon
22 Australia Danny Osborne
Ray Hislop Ford EF Falcon 23 Australia Ray Hislop
Romano Racing Holden VS Commodore 24 Australia Paul Romano
Tony Longhurst Racing Ford EL Falcon 25 Australia Tony Longhurst
52 Australia Steven Ellery
M3 Motorsport Holden VP Commodore 26 Australia Peter Doulman
Australia John Cotter
Terry Finnigan Holden VS Commodore 27 Australia Terry Finnigan
Glenn Seton Racing
(Ford Credit Racing)
Ford EL Falcon 30 Australia Glenn Seton
Phil Johnson Holden VS Commodore 31 Australia Grant Johnson
West Coast Racing Ford EL Falcon 32 Australia Allan McCarthy
35 Australia Claude Giorgi
Pro-Duct Racing Holden VS Commodore 33 Australia Bob Pearson
Garry Rogers Motorsport Holden VR Commodore 34 Nowa Zelandia Steven Richards
Australia Jason Bright
Schembri Motorsport Holden VR Commodore
Holden VS Commodore
36 Australia Neil Schembri
James Rosenberg Racing Holden VS Commodore 38 Australia Mark Poole
Challenge Motorsport Holden VS Commodore 39 Australia Chris Smerdon
Michael Hart Holden VR Commodore 40 Australia Michael Hart
42 Australia Peter Lawrence
Gary Willmington Performance Ford EB Falcon 41 Australia Garry Willmington
Wynn's Racing Holden VR Commodore 45 Australia Darren Hossack
John Faulkner Racing Holden VS Commodore 46 Nowa Zelandia John Faulkner
Daily Planet Racing Holden VS Commodore 47 Australia John Trimbole
Alcair Racing Holden VS Commodore 49 Australia Greg Crick
Australia Steven Johnson
Truckie Parsons Holden VS Commodore 55 Australia David "Truckie" Parsons
Novacastrian Motorsport Holden VP Commodore 62 Australia Wayne Russell
Briggs Motor Sport Ford EF Falcon 70 Australia John Briggs
PACE Racing Holden VS Commodore 74 Australia Kevin Heffernan
V8Racing Holden VP Commodore 77 Australia Richard Mork
Cadillac Productions Holden VP Commodore
Ford EB Falcon
79 Australia Mike Conway
Don Pulver Holden VP Commodore 88 Australia Don Pulver
Geoff Kendrick Holden VS Commodore 92 Australia Geoff Kendrick
Shaun Walker Holden VS Commodore 99 Australia Shaun Walker

Kalendarz

[edytuj | edytuj kod]
Runda Tor Data Zwycięzca
rundy kwalifikacji wyścigu 1 wyścigu 2 wyścigu 3 Zespół
1 Australia Calder Park Raceway 13-15 marca Wayne Gardner G. Murphy G. Murphy W. Gardner G. Seton Wayne Gardner Racing
2 Australia Phillip Island Grand Prix Circuit 11-13 kwietnia Russell Ingall G. Seton G. Seton R. Ingall L. Perkins Perkins Engineering
3 Australia Sandown International Raceway 25-27 kwietnia Glenn Seton G. Murphy G. Seton G. Seton G. Seton Glenn Seton Racing
4 Australia Symmons Plains Raceway 2-4 maja Greg Murphy P. Brock P. Brock G. Murphy G. Murphy Holden Racing Team
5 Australia Winton Motor Raceway 16-18 maja Russell Ingall L. Perkins L. Perkins R. Ingall R. Ingall Perkins Engineering
6 Australia Eastern Creek Raceway 23–25 maja Glenn Seton G. Seton G. Seton G. Seton G. Seton Glenn Seton Racing
7 Australia Lakeside International Raceway 13-15 czerwca John Bowe J. Bowe G. Seton J. Bowe R. Ingall Dick Johnson Racing
8 Australia Barbagallo Raceway 4-6 lipca Peter Brock G. Murphy L. Perkins J. Bowe G. Murphy Holden Racing Team
9 Australia Mallala Motor Sport Park 11-13 lipca Greg Murphy G. Murphy G. Murphy G. Murphy L. Perkins Holden Racing Team
10 Australia Oran Park Raceway 1-3 sierpnia Greg Murphy P. Brock P. Brock A. Jones G. Seton Holden Racing Team

Wyniki i klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Kierowca CAL PHI SAN SYM WIN EAS LAK BAR MAL ORA Suma punktów
1 Glenn Seton 80 54 90 70 68 90 30 44 70 72 668
2 John Bowe 50 62 78 50 62 76 82 64 68 16 608
3 Russell Ingall 62 82 62 50 86 64 68 48 50 NU 572
4 Greg Murphy 62 46 30 86 36 16 42 70 86 76 550
5 Larry Perkins 38 78 42 50 82 42 54 48 82 32 548
6 Peter Brock 42 32 28 82 60 58 58 74 24 62 520
7 Dick Johnson 14 50 42 22 40 72 68 0 50 36 384
8 Tony Longhurst 18 30 48 32 4 36 62 38 26 64 358
9 Wayne Gardner 82 20 28 66 54 28 54 332
10 John Faulkner 14 42 38 42 28 34 42 20 18 46 324
11 Alan Jones 60 60 22 2 16 26 62 16 54 318
12 Steven Richards 12 24 26 9 22 24 42 52 52 263
13 Mark Skaife 50 68 14 20 14 166
14 Mark Poole 20 24 24 16 20 34 138
15 Mark Larkham 6 NU 4 22 34 6 NU 32 12 18 134
16 Terry Finnigan 2 7 0 20 18 18 20 10 9 122
17 Darren Hossack 0 6 0 NU 8 7 12 22 6 6 67
18 Steve Ellery 26 10 2 20 58
19 Trevor Ashby 3 3 10 26 8 50
20 Stephen White 16 18 34
21 Jason Bright 24 24
22 Kevin Heffernan 0 8 1 12 21
23 Allan McCarthy 0 20 20
24 Chris Smerdon 1 4 14 19
25 Paul Romano NU 8 NS 2 10
26 Steve Reed 0 1 8 9
27 Danny Osborne NU 1 NU 7 0 NU 8
28 John Trimbole NU NU 7 NU 7
Kerryn Brewer 6 1
Melinda Price 2 5
31 Grant Johnson 6 6
32 Bob Pearson 3 3
33 Steven Johnson 2 2
David "Truckie" Parsons 2
Mike Conway 1 NU 1 NU
Greg Crick 2
Neil Schembri 0 2
John Briggs 2
39 Ray Hislop 1 0 NU 1
Claude Giorgi 1
Miejsce Kierowca CAL PHI SAN SYM WIN EAS LAK BAR MAL ORA Suma punktów
Klucz punktacji
Miejsce 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Punkty 30 26 24 22 20 18 16 14 12 10 8 6 4 2 1

Każda runda składała się z trzech krótkich równo punktowanych wyścigów (ok. 40–60 km każdy). Pozycje startowe w pierwszym wyścigu ustalane były każdorazowo poprzez kwalifikacje. Wyniki pierwszego wyścigu były jednocześnie pozycjami startowymi w drugim wyścigu, a wyniki drugiego wyścigu były pozycjami startowymi do trzeciego.

Miejsce zajęte w danej rundzie określano poprzez zsumowanie wszystkich punktów zdobytych podczas danej rundy. W przypadku takiej samej liczby punktów u kierowców wyższe miejsce zajmował ten który zajął wyższą pozycję w trzecim wyścigu. W porównaniu z poprzednim sezonem zwiększono liczbę punktujących zawodników, punkty otrzymywała pierwsza piętnastka zawodników którzy ukończyli wyścig.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]