Azotek litu – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | Li3N | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 34,82 g/mol | ||||||||||||||||||
Wygląd | brunatnoczerwony proszek[1] | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Azotek litu, Li
3N – nieorganiczny związek chemiczny litu i azotu. Łatwo ulega hydrolizie. Jest ceglastym ciałem stałym. Reaguje z wodą z wydzieleniem amoniaku i wodorotlenku litu[1]:
- Li
3N + 3H
2O → 3LiOH + NH
3
Otrzymywanie
[edytuj | edytuj kod]Jest otrzymywany poprzez reakcje litu z azotem. Reakcja może powoli zachodzić nawet w temperaturze pokojowej.
- 6Li + N
2 → 2Li
3N
Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Azotek litu w warunkach pokojowych jest ceglastym proszkiem o gęstości równej 1,3 g/cm³ i temperaturze topnienia 845 °C.
Azotek litu jest przykładem bardzo mocnej zasady nieorganicznej. Może on zdeprotonować nawet wodór:
- Li
3N + 2H
2 → LiNH
2 + 2LiH
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Azotek litu jest zdolny do wydajnej absorpcji wodoru (do 11% wag.). Ponieważ proces ten jest odwracalny (w temperaturze 270 °C), rozważa się wykorzystanie azotku litu jako substancji magazynującej wodór[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Małgorzata Galus , Tablice chemiczne, Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2008, ISBN 978-83-7350-105-8 .
- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-70, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b Lithium nitride [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 12 stycznia 2024, numer katalogowy: 399558 [dostęp 2024-03-04] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Ping Chen i inni, Interaction of hydrogen with metal nitrides and imides, „Nature”, 420 (6913), s. 302–304, DOI: 10.1038/nature01210 (ang.).