Błyszczyk karaibski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błyszczyk karaibski

Peprilus paru[1]
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	żuwakowce
Rodzina	żuwakowate
Rodzaj	Peprilus
Gatunek	błyszczyk karaibski
Synonimy
Chaetodon alepidotus Linnaeus, 1766 Peprilus alepidatus (Linnaeus, 1766) Peprilus alepidotus (Linnaeus, 1766) Stromateus paru Linnaeus, 1758
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski
Multimedia w Wikimedia Commons

Błyszczyk karaibski (Peprilus paru) - gatunek ryby z rodziny żuwakowatych (Stromateidae).

Zachodnie wybrzeże Atlantyku od płd. - wsch. USA na płn. po Rio de Janeiro w Brazylii na płd.; czasami notowany w Argentynie.

Gatunek pelagiczny. Żyje w dużych ławicach, w wodach przybrzeżnych: w zatokach, wokół wysp i na szelfie kontynentalnym, na głębokości 15 - 136 m (zwykle 50 - 70 m). Młode żyją w płytkich, przybrzeżnych wodach, często w słonawych ujściach rzek; spotykane są pod wodorostami a osobniki do 10 cm długości często również pod meduzami.

Osiąga średni 18 cm długości (max. 30 cm). Ciało zaokrąglone, bardzo wysokie (stosunek długości do wysokości 1/1,4 - 1/1,8), jednakowo mocno wygrzbiecone jak wybrzuszone, silnie bocznie spłaszczone. Linia boczna wysoko położona, biegnie równolegle do linii grzbietu. Pysk krótki i tępy. Usta małe, sięgające do wysokości granicy oka. w szczękach kruche zęby, ułożone w jednym rzędzie, proste i spiczaste, te w szczęce górnej nieznacznie zakrzywione. Na pierwszej parze łuków skrzelowych 20 - 23 wyrostki filtracyjne: 5 -7 na górze i 13 - 16 na dole. Łuski małe, łatwo odpadające, obecne również na policzkach i postawach pionowych płetw. Pod płetwą grzbietową brak porów. Płetwy grzbietowa i odbytowa jednakowej długości, obie sierpowato wydłużone, ich najdłuższe promienie są dłuższe niż wysokość głowy; w płetwie grzbietowej 2 - 5 twardych i 38 - 47 miękkich promieni, w płetwie odbytowej 3 twarde i 35 - 45 miękkich promieni. Płetwa ogonowa sztywna, głęboko rozwidlona, oba jej płaty dłuższe niż głowa. Płetwy piersiowe wąskie, znacznie dłuższe niż głowa, z 21 promieniami; płetw brzusznych brak.

Ubarwienie grzbietowej części ciała blade, niebieskie bądź zielone, brzusznej srebrzyste ze złotym bądź żółtym odcieniem.

Żywi się głównie meduzami, niewielkimi rybami, skorupiakami i innymi niewielkimi bezkręgowcami, młode osobniki również planktonem.

Jego głównymi wrogami są Lobotes surinamensis, skalnik prążkowany, tasergal, kulbiniec szary, Cynoscion guatucupa, solandra i pelamida.

Posiada mniejsze znaczenie w rybołówstwie. Łowiony głównie sieciami ciąganymi, również niewodami. sprzedawany świeży i mrożony. Jego mięso jest cenione.

• Peprilus paru. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 01-06-2012]