Błękitny Max – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | 21 czerwca 1966 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 156 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | David Pursall |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Montaż | |
Produkcja | Christian Ferry |
Wytwórnia | |
Dystrybucja | 20th Century Fox |
Budżet |
Błękitny Max (ang. The Blue Max) – amerykański dramat wojenny z 1966 w reżyserii Johna Guillermina na podstawie powieści Jacka Huntera.
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Pochodzący z biednej rodziny Bruno Stachel (George Peppard), w czasie I. wojny światowej służy jako pilot niemieckiej, elitarnej jednostki lotniczej. Posiadając wyższe zdolności w tym fachu od pozostałych lotników, Stachel staje się bohaterem. Otrzymuje najwyższe odznaczenie Pour le Mérite (zwane „Błękitny Max”)[2].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- George Peppard – porucznik Bruno Stachel
- James Mason – generał hrabia von Klugermann
- Jeremy Kemp – Willi von Klugermann
- Karl Michael Vogler – kapitan Otto Heidemann
- Ursula Andress – hrabina Kaeti von Klugermann
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Solomon 1989, s.254 (ang.)
- ↑ Blekitny Max. IMDb. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Błękitny Max w bazie Filmweb