BICEP – Wikipedia, wolna encyklopedia

BICEP (Background Imaging of Cosmic Extragalactic Polarization) – seria eksperymentów dotyczących mikrofalowego promieniowania tła. Mają one na celu pomiar polaryzacji promieniowania tła, a w szczególności pomiar polaryzacji typu B. W eksperymentach biorą udział trzy generacje instrumentów: BICEP1, BICEP2 oraz Keck. BICEP3 jest w fazie konstrukcji. W marcu 2014 roku eksperymenty potwierdziły istnienie pierwszego typu polaryzacji typu B na poziomie $r=0{,}2_{-0,05}^{+0,07}.$ Jednak w opublikowanym we wrześniu 2014 roku przez zespół pracujący przy eksperymencie Planck preprincie stwierdzono, że metodyka postępowania przy pomiarze w eksperymencie BICEP nie pozostawia „czystego” okna, w którym można by dokonać pomiaru modów B bez odjęcia emisji szumu^[1].

Główne właściwości instrumentów
Instrument	Początek	Koniec	Częstotliwość	Rozdzielczość	Detektory (w pikselach)
BICEP	2006	2008	100 GHz	0,93°	50 (25)
BICEP	2006	2008	150 GHz	0,60°	48 (24)
BICEP2	2010	2012	150 GHz	0,52°	500 (250)
Keck	2011	2011	150 GHz	0,52°	1488 (744)
	2012	2012			2480 (1240)
	2013	–			1488 (744)
	2013	–	100 GHz		992
BICEP3	2013	–	95 GHz	0,37°	2560 (1280)

Zobacz też

Przypisy

↑ [1409.5738] Planck intermediate results. XXX. The angular power spectrum of polarized dust emission at intermediate and high Galactic latitudes, „Cosmology and Nongalactic Astrophysics (astro-ph.CO) + A&A 586, A133 (2016)”, arxiv.org, DOI: 10.1051/0004-6361/201425034, arXiv:1409.5738 [dostęp 2017-12-02] (ang.).

Bibliografia

http://bicepkeck.org/ [dostęp 2014-03-25]

[1] [1409.5738] Planck intermediate results. XXX. The angular power spectrum of polarized dust emission at intermediate and high Galactic latitudes, „Cosmology and Nongalactic Astrophysics (astro-ph.CO) + A&A 586, A133 (2016)”, arxiv.org, DOI: 10.1051/0004-6361/201425034, arXiv:1409.5738 [dostęp 2017-12-02] (ang.).

[1]